- Ah Eddy Üzümlü Kekim -
“Çocukluğuma dair mutlu bir anım yok. Tüm bu yıllar boyunca mutluluk ya da sevinç duygusunu tatmamış olduğumu söylemek istemiyorum. Ama şu var ki acı totaliterdir: Sistemine girmeyen her şeyi yok eder.”
(Sayfa 15)
Édouard Louis ile 
Babamı Kim Öldürdü kitabıyla tanımaya başlamış, acılar içinde yaşamını geçirmiş ve yazdığı eserlerinde dürüst, samimi bir
—Masal Hakikattir, Masal Aşktır, Yaşamaktır—
“Her masalın kalbinde bir hakikat gizlidir, Sözlü geleneğin en güzel meyveleri olan masallar insanlık tarihinin en bilge hakikat taşıyıcılarıdır.” (Sayfa 46)
Masal terapisi ve masal daha doğrusu hikaye anlatıcılığına (storytelling) merak saldığım bir dönemde 
Nazlı Çevik Azazi ‘in “6 yaş öncesinde masal kullanımı” adlı bir seminerine katılmış ve masallara aşık, disiplinler arası alanlarda entellektüel birikim açısında kendini donatan; kibar, tatlı bir insan olan Azazi’ye hayran olmuştum. İndirimde bu kitabını görünce büyük bir merakla alıp okumaya başladım bu güzel kitabı.
Ben kitabı çok beğendim. Masalların neden önemli olduğunu, hayatımızı nasıl şekillendirdiğini, ruhumuzda ve psikolojimizdeki etkisini anlamak için nasıl işlevlere sahip olduğunu anlamak için çok kıymetli ve açıklayıcı bir eser. Olabildiğince anlaşılır ve geniş bir yelpazeden anlatmaya çalışıyor. Kitabın benim için en sevdiğim kısmı ise birçok kültürden (Ermeni, İspanyol, Hint, Afrika, Malta, Tibet…masalları gibi) masallar okumama vesile olması, ki keşke Azazi 
Judith Malika Liberman gibi masalları derlese ama yine bildiği gibi yazsa, ve bu masalların anlatmak istediklerine dair yazarın analizler yapması oldu.
Ben kitabı oldukça beğendim, masallara, masal terapiye, hikaye anlatıcılığına, ya da masalların kadim dilinden hayatta bakmak isteyenlere öneririm.
Kitapla kalın sağlıcakla kalın…
Seher..
Öncelikle kitabı çok beğendiğimi ifade etmeliyim. Bir birinden kıymetli bu öyküleri özel bir yere koymamız gerektiğini düşünüyorum "acılar karşısında duyarlı bir yüreğin çığlığını yansıtan öyküler" demiş Livaneli.. Tamda öyle olduğunu düşünüyorum hasılı elime aldığım gibi tek solukta başlayıp bitirdiğim ve çok keyif aldığım edebî bir eser.. Dikkat öyküler içinde kendinizi bulabilirsiniz. Ön yargısız gönül rahatlığıyla okuyabilirsiniz.. Sağlıcakla Kitapla kalın 
Seher 
Hidayet BAHADIR 
Selahattin Demirtaş
-Normal Çocuk Yoktur, Her Çocuk Özel ve Biriciktir -
Çok tatlı bir kitaptı. Normallik üzerine tatlı bir incelemeydi. Kitabın çizimleri de ayrıca çok hoştu baya severek okudum kütüphanede görünce.
Kitapta Zita herkes oyun oynarken teneffüste kitap okuyor ve bir arkadaşı ona “Sen NORMAL değilsin.” diyor. Tabii bunu merak eden küçük kahramanımız babasının normal tanımını esas alarak (babasının tanımı: herkesin yaptığını yapmak herkes gibi olmak) normalin ne olduğunu arkadaşlarını inceleyerek araştırmaya başlıyor ve not alıyor. Bu kısım baya eğlenceliydi. İnceledikçe kimsenin bu tanıma uyumadığını herkesin bir konuda farklı olduğunu keşfediyor ve en son vardığı sonuç : “Normal Çocuk Yoktur” oluyor. Bir açıdan doğru çünkü herkes özel ve biricik. Bu mesajı veren çok tatlı bir kitap.
İçtenlikle öneririm.
Kitapla kalın sağlıcakla kalın…
Severek okuduğum birkaç kitap önerisi bırakayım:
- 
Kızıl Ağaç
- 
Ördek, Ölüm ve Lale
- 
Çocuk, Köstebek, Tilki ve At
- 
Kimse Bakmazken Duygular Ne Yapar?
- 
Prenses A Uyanıyor
- 
Suspus
- 
Nasıl Başlar?
- 
Küçük Prens
- 
Roald Dahl ‘un kitapları
- 
Mutluluğun Başladığı Yer
Herkese selamlar
Mayıs ayının kitabı 
Şermin Yaşar 'ın kaleminden; " 
Söyleme Bilmesinler " oldu.
Nasıl desem nerden başlasam bilemiyorum. Bir kitap düşünün her mısrasında, her sayfasında size bir çok duyguyu aynı anda yaşatıyor. Kitaptaki karakterler çok bizden çok biz gibi içimizden biri gibi hissettiriyor.
* Çiftler evlenip aynı çatı altında yaşıyorlar diye karı koca olur mu?
*Sırf aynı ana babadan dünyaya geldiler diye birbirlerine sahiden kardeş olur mu insanlar?
*Her şeyi göz önünde aşikâr olanların sırları daha mı çoktur yoksa?
Kusursuz kurgusu ve karakterleri ile sizi farklı duygu durumunu yaşatıp ters köşeler yaşayacağınız bir kitap okuyacaksınız.
Ve son olarak şunu söylemek isterim ki; kalbinize ağır gelen, ruhunuzu yoran, zihninizi meşgul eden her ne olursa olsun anlatalın gitsin. Biz çaresini bulamazsak belki sevdiklerimiz bulur, insan ağır yükü tek başına taşıyamaz! Söyleyin bilsinler...
Kitaptan Alıntılar;
-Ailecek birbirimizi senelerdir düzenli olarak görüyoruz ama gerçekten tanıyormuyuz ?!
-" Ben kendimi bu aileden hissetmiyorum, hadi kalın sağlıcakla, bir daha görüşmeyelim" deme isteği yine geldi üstüme...
-Kendime tekme atıp kendi kendimi, kendi evimden kovmak istiyorum.
Keşke yapabilsem. Yakamdan tutup kendimi koysam kapının önüne.
Yürü git, nereye gidiyorsan git, bıktım senden. Senelerdir pinekliyorsun aynı evin içinde defol gözüm görmesin seni desem...
-Bedenim ruhumun betonu gibi, çık içinden çıkabilirsen.
-Dilek dilemeyi de bilmiyorum ki. Ne istediğimi bilmiyordum. O kadar unutmuşum kendimi.
Kitapla kalın...
