"Bu ormanda yaşayan ejderha aşkına, içtiğin şarap ve içeceğin su aşkına, söyle bana prensesim, kankurutan otunun kanı aşkına, şekere ulaşmamı sağlayacak yolu göster bana."
Hiçbir şey umuda yer bırakmayacak kadar umutsuz değildir. Umut dediğin kuru ve cılız da olsa, insanın bir şeyleri ileriye taşımaya yönelik istek ve arzusu, umudun böyle görünmemesine neden olur.
Sayfa 28Kitabı okudu
Venedik Festivali en az dört ay sürerdi.
Hokkabazlar, müzisyenler, tiyatrocular, kuklacılar, fahişeler, sihirbazlar ve kâhinlerin yanı sıra aşk filtresi, talih şurubu ve uzun yaşam iksiri satan tüccarlar dört bir yandan oraya gelirdi.
Yine dört bir yandan diş çekiciler ve Azize Apolonia’nın bile iyileştiremediği diş ağrısı çekenler gelirdi. Bu hastalar feryat figan Aziz Marcos kapılarına ulaşırdı; diş çekiciler, ellerinde kerpetenleri, yanlarında anestezistleri olduğu halde onları orada beklerdi.
Anestezistler hastaları uyutmuyor, onları eğlendiriyordu. Onlara haşhaş, kankurutan otu ya da afyon değil, şakalar ve danslar sunuyorlardı. Neşeleri o kadar mucizevîydi ki, ağrı bile ağrımayı unutuyordu.
Anestezistler karnaval kıyafetleri giymiş maymunlardan ve cücelerden oluşuyordu.
Sayfa 152Kitabı okudu
"Neden erkenden uyanır yaşı nihayete erenler? Bence gece bir yaştan sonra cehennem olur da ondan."
Sayfa 14 - Ayizi
Kadehinin dibinde "kankurutan otu"
Ey Ölüm’ün, Benimdir, diyerek takdis ettiği, kararmış binalar, eprimiş kadifeler arasında, İhtimallerin en ucundaki tahtında oturan, etrafında karaltılarla, işte böyle imkânsız bir maiyetle saltanat süren, hem anlamsız, hem de bir o kadar gizemli, fantastik muhafızlarca korunan, solgun, saçma, unutulmuş, anlaşılamamış Kral.
Sayfa 449Kitabı okudu
Kırmızı uzun etekli bir çingene karşımızdaki binanın taş basamağında oturuyordu. Falıma baktı ve ezbere bildikleri klişeleşmiş lafları tekrarladı durdu. Uzun boylu, kara gözlü bir kız bayılıyormuş bana. Ama kısa boylu, mavi gözlü bir kadın büyü yapmış. İlacı da ondaymış ve bunun için kankurutan otu satın almalıymışım. Başkalarına bir Tümen'e satsa da bana beş Riyal'e bırakırmış. Gülüp o uzun boylu kızın adresini istedim. O da gerisini söylemedi tabii.
Bu ormanda yaşayan ejderha aşkına, içtiğin şarap ve içe ceğin su aşkına, söyle bana prensesim, kankurutan otunun kanı aşkına, şekere ulaşmamı sağlayacak yolu göster bana." Bunu duyan prenses kıpkırmızı kesildi, gözünü devirdi
Sayfa 15Kitabı okudu
Maykıl'ın ölümü başlıklı hikayeden
"Pınar zaten televizyondaki şeylere meraklı değildi. Şu savaş çıktı çıkalı bütün çizgi filmleri kaldırmışlardı. Sürekli amcalar teyzeler televizyonda konuşup duruyorlardı. Anlamadığı şey iki ülkenin bir küvet için savaşıyor olmalarıydı. Bir ülke diğer ülkenin küvetini işgal etmişse ne olacaktı? Pınarların evinde bile bir tane vardı. Bu yüzden bu kadar tantanayı gereksiz buluyordu. Kendileriyse banyodaki küveti doldurmuyorlardı bile. En bilmiş olan küçük abisi "Kuvety o salak" derdi, "Küvet değil", artık ne demekse?"
Sayfa 58 - Ayizi
"Acı yoktu gerçekten. Sadece nefesim kesildi, bir daha hiç geri alamayacakmışım gibi... Zaman benim bedenimle birlikte asılı kaldı havada."
Sayfa 27 - Ayizi
Zira körler diyarında tek gözlü kişi kral olur.
Sayfa 54 - Karakter: Rahip TimoteoKitabı okudu
Ağaç altlarında şarkı söyleyen kankurutan otları
- Onlara basmaktan sakının, yoksa sevmek hastalığına ya da zenginlik tutkusuna kapılır ve mahvolursunuz. Çünkü kankurutanların verdiği tukular hazindir.
