"O da seni özlemiş, Dirmit kız."
"Kime söylemiş?"
"İnce ince yağan kara söylemiş."
Sayfa 56
Kara Kaz çocuk kitabı sayfa 9
Kimse bildiğini sorgulamak istemiyordu. Aynı şeyleri düşünme ve yapma alışkanlığının verdiği rahatlık herkesin hoşuna gidiyordu
Sayfa 9 - Bilgi çocukKitabı okudu
| Ben okumayı sevmiyorum diyen ciddi bir kalabalık, ciddi bir topluluk var. Okumayı sevmiyorum, on sayfa okuyunca bunalıyorum, uykum geliyor diyor. Kitapla mı iletişim kuramıyor, buradaki sorun ne hocam?
Yapacak bir şey yok, bu bir sorun değil, bu bir itiraf, İnsanlıktan istifa ayıbı... O ihtiyacı duymuyor. Okumaya ihtiyaç duymayan birine ne diyebilirsiniz ki? Ona nasihat kâr etmez. Yani biz niye çok okuduk veya okuyoruz -çok sayılıyor bizim okumalarımız? E ben ıstırap çektim, acısını duydum, hasretini çektim. Çölde susuz kalmışçasına aradım, bulunca da kana kana içtim. O yüzden bu heyecanı gençlerimize aktarma isteği var bende; onun için anlatıyorum, kendimi parçalıyorum ama böyle bir arzu yoksa yapacak bir şey de yok.
-Spoiler-
"Bencilliklerin oluşturduğu bir bileşim en güzel toplumsal birliktelikleri yozlaştırıp yok eder." (Sayfa 5)
***İdam günü sabahı: "İhtiyacım olduğunu sandıkları için yemek getirdiler. Nefis yemeklerle süslenmiş bir masa, bir piliç, sanırım başka şeylerde var. Tamam o zaman! deyip yemeye çalıştım ama daha ilk lokmada hepsi ağzımdan dökülecek kadar acı ve yavan geldi. (Sayfa 52)
**İdama 4 saat kala celladın mahkumu traş etme sahnesi:
"Bu korkunç davranışların, boynuma değen çeliğin (traş makası) soğukluğunun etkisiyle dizlerim gevşedi ve göğsümden boğuk bir hırıltının yükselmesi üzerine saçımı kesen adamın elleri titredi:
- Beyefendi, dedi, bağışlayın! Canınızı mı yaktım?
Bu cellatlar çok iyi yürekli insanlar... (Sayfa 72)
**İdam için Greve Meydanına giriş sahnesi:
Atlı jandarma takımı burada korteje katıldı.
- Şapkaları çıkarın! Şapkaları çıkarın! diye bağırıyordu binlerce ağız hep birden. Adeta bir kraldım. O sırada ben de iğrenç bir şekilde güldüm ve rahibe:
- Onlar şapkalarını çıkarıyor, ben de onlar için kellemi...! (Sayfa 74)
Sayfa 5 - Victor HugoKitabı okudu
36. Şiir:
Kullervo dövüş hazırlığına girişir; evde kalanlarla vedalaşır. Hiç kimse, annesi hariç, gidişine aldırış etmez. Kullervo, Untamo'nun köyünde kimi bulursa öldürür, evleri yakar. Köyüne döndüğünde, etrafı bomboş bulur; tek canlıya rastlamaz. Bir yaşlı kara köpek karşısına çıkar; onunla birlikte ormana avlanmaya gider. Yolu, tesadüfen kız
Sayfa 583Kitabı okudu
Kâlâ-yı cihân germ-nigâh etmeğe değmez
El ermedi hayfâ diye âh emeğe değmez
((Ey kişi) Şu dünya kumaşı imrenerek bakmaya da; "Yazık ki ele geçiremedik!" diye sızlanmaya da değmez.)
Sayfa 34 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
