Seni, lavanta kokulu bir sabunda; bir kavun diliminde, açık, uçuk gümüş rengi bir çorapta; bir yasemin dalında; adını bilmediğim, bilmemekten utanç duyduğum halde öğrenmek istemediğim
tek bildiğim, görünüşüne bakılırsa tatulayla bir hısımlığı olması gerektiği
sabun kokulu, el büyüklüğünde, fildişi rengi bir çiçeğin açışında; yıkık kemerlerde uyuklayan kedilerde; gecenin soğumuş kumunu döven, patlayan dalgaların sesinde; günün ilk ağartısında —karanlık saatler boyunca dağıtıp durduğun yatağında sabahın serinliği çıplaklığına işlemeğe başlarken— uyanmaksızın, omuzlarına doğru çektiğin, örtündüğün bir çarşafın ılık, ak mutluluğunda bulacağım; dirim içimden çekilesiye...
Kokularım, seslerim, görüntülerim, anılarımsın sen benim. Dokunduğum, okşadığım, en gizli tadını tattığımsın. Kahvaltının üçüncü çayı bittiğinde "Uyanamadın mı daha?" dediğim zaman "Ne gereği var?" diyen ilk insansın bana.
Yıllardır, yaz gelince bir denize, belli bir denizin belli bir noktacığına gitmekten, orada birkaç gün geçirmekten umduğumuz, bu birkaç günde bulduğumuz nedir? Ödünç bir genlik mi? Bir bolartı tansığı mı? Bir çocukluk uçmağına uğramanın vazgeçilemez olmazlığı mı? Yoksa, bir özgürlük düşü ardında gizlenmiş mutluluk, sürünün içinde kalıp kurda nanik demenin çocuksu böbürtüsü mü?
Sayfa 10Kitabı okudu
UNUTMAK YOK
Bunca zamandır nerede olduğumu soracak olursan
"Oldu bir şeyler" demeliyim
oturmalıyım bir taşa
kararan dünyada,
kendini yemiş bitirmiş bir nehirde.
Korumasını bilmiyorum yitirdiklerini kuşların
Geride bıraktığım denizi
ya da çığlığını kızkardeşimin.
Nedir bu toprağın zenginliği?
Gün neden günle kapanıyor?
Neden karanlık gece çalkalanıyor ağzımda?
Ve ölüm neden?
ben hiç böylesini görmemiştim
vurdun kanıma girdin itirazım var
sımsıcak bir merhaba diyecektim
başımı usulca dizine koyacaktım
dört gün dört gece susacaktım
yağmur sönecekti yanacaktı
sameland seferden dönecekti
duvardaki saat duracaktı
kalbim kendiliğinden duracaktı
ben hiç böylesini görmemiştim
vurdun kanıma girdin itirazım
İsmet Paşa'ya gece toplantısında haber gelir.
"İzmir'den Afyon'a gelen Delibaş Mehmet çetesiyle birlikte dün Afyon'dan ayrılmış. Haberi yollayan arkadaşımız Konya'ya geçtiğini tahmin ediyor."
İsmet Paşa hiç beklenmedik bir şey yaptı ve galiz bir asker küfürü savurdu, sonra da," Bu it yine dini alet edip bu cahilleri
Sayfa 331Kitabı okudu
İçinizde bir hüzün kümesi oluşur. Efkarlı müzikler, nedense gecenin temiz kokusunu içinize çekip bazen deniz manzarası bazen de şehrin ışıklarılarını izlerken size güzel gelir. Esef hali nedensizce sizi buluvermiştir. Derin derin nefesler alırsınız gecenin karanlık varlığından. Biraz dikkat etseniz burnunuzun direği sızlar ve gözleriniz ansızın doluverir. Derin düşüncelere dalarsınız ama kendinize sorsanız ne düşündüğünüzü dahi bilmezsiniz. Belki de sadece yağmur altında ıslanmak, gözyaşlarınızı gökyüzünün saklamasına izin vermek istiyorsunuz. Belki de sadece birileri için ölmek istiyorsunuz. Belki de sadece rüzgarın sizi alıp götürmesini istiyorsunuz. Nedir sizin derdiniz..
Elefsar
Ben'in son batışını aramak insanın ayrıcalığıdır ve insan için sevmek, kaderi kabul etmektir, onun için sevmek, en gizli olanın farkına varmak, bilenebilir olmayan geleceğin ve unutulmuşluğa gömülmüş geçmişin gizliliğini bir bütün olarak kabul etmektir. İnsan için kendi unutulmuş geçmişi ve karanlık geleceği olarak sevilen gerçek varlık, içinde taşıdığı kendisi için ulaşılmaz olmasına rağmen, sevgiyi paylaşmak için, en gizli olanı açarak, en derin çukura gömülmüş Öz-Ben'i severek ve sevilmeye hazır olarak açıklamak istediği gizliliğin kabuğundan başka bir şey değildir. Aşk, en gizli olanı keşfetmeye çalışır ve en gizli olanı sunarken, nefret gizli ilan hiçbir şeyle ilgilenmez, hiçbir şeyin özüyle ilgilenmez, geçmişle, gelecekle, kaderin gizlilikleriyle ilgilenmez, o sadece gerçek olandan, yüzeyden, görünür biçimde var olandan nefret eder. Sevgi, yorulmak nedir bilmeden, tekrar tekrar en gizli olana ulaşmaya çalışırken, nefret, sadece en görünür olanı, öyle bir istisnasızlıkla görür ki, bütün korkunçluğuna ve acımasızlığına rağmen nefret eden iblis, gülünç ve acemi bir etki yaratmaktan kendini kurtaramaz. Nefret eden, büyüteç adamıdır, birinden nefret ederken, onun yüzeyini, nefret ettiği o başın üzerinde rüzgarın hareket ettirdiği saç telinden, ayak tabanına kadar her şeyini bilir. Bilgi almak istiyorsanız nefret edene başvurun, fakat bilmek istiyorsanız sevene.
" ... Sizce içinizden biri yolculuğa çıkarsa yolda ona lazım olacak erzağı almaz mı?
- Tabii ki alır.
- Kıyamet yolunun yolculuğu düşündüğünüzden daha uzundur. O yolda işinize yarayacak olanı alın.
- işimize yarayacak olan nedir?
- Önemli işlerinizi yapmak için Allah'ın evini ziyarete gelin. Hesap günü için sıcak yakıcı günlerde oruç tutun. Karanlık gecelerdeki kabir korkusu için iki rekat namaz kılın. Büyük gün için hak sözü söyleyin, batıl sözden kaçının. O günün zorluklarından kurtulmak ümidiyle mallarınızdan bağışta bulunun. Dünyayı ikiye ayırın, ilk yarısını helal rızık aramaya, diğer yarısını öteki dünyaya ayırın. Üçüncüsü size zarar verir, fayda vermez; onu bırakın. Servetinizi ikiye ayırın, ilk yarısını ailenizin geçimine harcayın, ikinci yarısını öte dünyanız için gönderin. Üçüncüsü size fayda vermez, zarar verir; onu bırakın."
Sayfa 153
…esas beş karanlığa dikkat et.
‘’Nedir o beş karanlık Habibullah?’’
‘’Dünyayı aşırı sevmek karanlıktır; o karanlıktan takva ile kurtulursun. Günah işlemek zulmet karanlığıdır; tövbe etmek o karanlığı dağıtan nurdur. Kabir karanlıktır, ‘’ la ilahe illallah’’ zikri o karanlığın çırasıdır. Ahiret karanlıktır, yaptığın iyilikler o karanlık yoldaki ışığındır. Sırat köprüsü karanlıktır, sadaka-yı cariye o köprüye aydınlık verendir.’’
Sayfa 169Kitabı okudu
