Bir kitabı okuyup bitirdiğiniz zaman,bunu yazan keşke çok yakın bir arkadaşım olsaydı sa canım her istediğinde onu telefonla arayıp konuşabilseydim diyorsanız,o kitap gerçekten iyidir.
Annenin bilge öğüdünü ve doğanın her varlığa sınırlar koyan acımasız yasasını insan mutlaka dikkate almalı,dünyanın zıt güçler dengede tutulduğu için varılabildiğini asla unutmamalıdır.Nitekim rasyonel olan irrasyonel olanla,amaçlanan da verilmiş olanla dengelenir.
Bence insan büyük bir mutluluğu kaybedip de onu hatırlamaya çalıştığında ,üzüntüye davetiye çıkarmış olur yalnızca;halbuki sürekli mutluluğu düşünmezse onu yüreğinde ve bedeninde bulabilir kimi zaman,sessiz,sedasız ama kalıcı.
Temel ilkem,herhangi bir kitabı,herhangi bir anda,istediğim için istek duyduğum için okumak.İstek duymadığım bir kitap karşımda duruyorsa,beni rahatsız bile edebilir.