Ey insan! bu kitabı sana ithaf ediyorum. Başının üstünden büyük bir rüzgar geçiyor. Yalancı bir fecirle başlayan asır kararıyor ve sana tek ümit ışığı olarak en kuvvetli kaynağı uranyumda değil, senin ruhunda sıkışmış maddeden koparak çıkardığın korkunç tahrip aletinin patlayışından yükselecek alevi bekletiyor.
Ey bahtsız! Tarihinin hiç bir
Çözülmesi ve anlaşılması gereken davranışları olan garip bir insan.Karanlık ve küçük bir odada yaşar , fakat kendisin den uzak.Durmadan yazar , yazdıkları insanı düşündürür ve şaşkınlığa sürükler. İnsana hiç düşünmediklerini hatırlatır.Yeni dünyalar , yeni ufuklar açar. Hem öğrenir hem öğretir.Bilinmeyeni bilmek de unutmak ister.
Düşünce ufku ve yaratma gücü oldukça geniş ve yalnızlıktan adeta zevk duyan bir insan. İçiçe yaşadığı halde uzak olduğu insanların tahlil eder.”Hürriyet ve ölüm “ gibi bazı kavramlar onun için büyük değer taşır. İnsanı , bu ve benzeri kavramları düşünmeye sevkeder ve kendisini tekrar değerlendirmek zorunda bırakır.
Bize hep kendimizi fazla önemsememiz öğretilmedi mi? Ve günümüzdeki çoğu kötülüğün kökeninde insanın kendisine dair duyduğu kibrin yattığı belirtilmedi mi?
Bir kimse zamanının çoğunu yalnız geçiriyorsa insanlar onun başarısız olduğunu düşünme eğilimindedirler, çünkü akılları yalnız kalmayı seçebileceğini anlamaz.