... Neden büyümek zorundayım, acı veriyor büyümek, keşke hiç doğmasaydım, o zaman iyi olmaz mıydı, eğer kimse kimseyi doğurmamış olsa hiçbir şey olmazdı, hiçbir şey.
Sayfa 140Kitabı okudu
Yaşarken insana ayaklarını hareket ettiren yegane şey, öldüğünde bu ayakların onu farklı bir yere götürecekleri beklentisidir; ama eğer bir kapı kapatılır ve açık kalan sadece cehennemin kapısı olursa, o insan keşke hiç doğmasaydım diye düşünür…
Sayfa 81Kitabı okuyor
Keşke hepsi ölseydi. Herkes ölseydi. Görmeselerdi beni. Dünyaya böyle bir canavarın geldiğine tanık olmasalardı. Keşke doğmasaydım... Sadece kötülük ve acı yaydım etrafıma.
Keşke doğmasaydım... Sadece kötülük ve acı yaydım etrafıma. Bazen hiç tanımadığım insanların, kendiminkini tehlikeye atarak hayatlarını kurtardım. Ama bu kutsal görünen işi bile yapmamı sağlayan tek bir şey vardı. Ne hayatını kurtardığım insanın canına verdiğim değer, ne de bir kahraman olma isteği. Sadece kendi hayatıma değer vermediğim ve çok sıkılıyor olduğum içindi.
'Hiç yaşanmamış olsaydı keşke' diyorsan, bitmişsindir. Çünkü sadece senin kendinin değil, başka insanların kaderini de kararmıştır o an. Ve hiçbir şeyi geri döndüremezsin. 'Keşke hiç doğmasaydım' demek gibi ya da istemeden işlediğin cinayetten sonra yerde yatan ölüyü seyretmek gibi umutsuz, korkunç bir duygu.
Sayfa 242Kitabı okudu
Çığrından çıkmış bir dönem bu. Lanetler olsun!
Keşke hiç doğmasaydım bunu düzeltmek için!
“Yaşarken insana ayaklarını hareket ettiren yegane şey,öldüğünde bu ayakların onu farklı bir yere götürecekleri beklentisidir;ama eğer bir kapı kapatılır ve açık kalan sadece cehennemin kapısı olursa,o insan keşke hiç doğmasaydım diye düşünür…
Keşke doğmasaydım... Sadece kötülük ve acı yaydım etrafıma.
Sayfa 129Kitabı okuyor
Hayatta bazı anlar için keşke hiç yaşanmasaydı deriz... Bazı sözler hiç dile dökülmeseydi... Bazıları o sözleri hiç duymasaydı... O vakitler can simidi gibi tutunduğumuz tek bir kelime olur. Keşke... Keşkelerle dolu bir anın içine hapsolmuş gibiydim şimdi de. Keşke bunları söylemeseydim, keşke söylediklerimi duymamış olsaydı, keşke onu hiç sevmemiş olsaydım, keşke bana dokunmasını hiç izin vermeseydim, keşke bu evliliği hiç kabul etmeseydim, keşke hiç doğmasaydım. Keşke... Sonu gelmez keşkelerden ibaretti benim hayatım...
Sayfa 303Kitabı okudu
Yaşarken insana ayaklarını hareket ettiren yegane şey, öldüğünde bu ayakların onu farklı bir yere götürecekleri beklentisidir; ama eğer bir kapı kapatılır ve açık kalan sadece cehennemin kapısı olursa, o insan keşke hiç doğmasaydım diye düşünür...
Sayfa 81 - Doğan KitapKitabı okudu
Bakın savaş, Von Schuster’e neler söylüyor: “Dinle Von Schuster! Sen , kendin, yaratanın ve varoluş nedenin hakkında hiçbir şey bilmeyen bir insansın. Sen bir yalancı, dedikoducu ve sahtekarsın. Gördüğünü istiyor, çalıyor ve öldürüyorsun. Hem fikirle hem fiilen zina ediyorsun. Nedenli ya da nedensiz kumar oynuyor, içiyor ve karın dövüyorsun. Sen kalbinle, fikrinle ve bedeninle gaddar bir işkencecisin. Kaç kez, “Keşke doğmasaydım!” diye temenni ettiğini duydum. Önemli değil, Von Schuster! Bütün bunlar önemli değil. Çünkü sen, Münih’te doğdun. Her şeyden önce ve sonra sen, bir Almansın. Almanya da senin vatanın. Ve sen, şüphesiz vatanını seviyorsun ve ırkçılık duyguların da dipdiri. Von Schuster! Düşmanının kim olduğunu biliyor musun? Ne cehalet ne sarhoşluk ne yalan ne dedikodu ne zina ne irade zayıflığı ne rızık kapısının darlığı ve ne de bu yüzden hissettiğin hüzün ve rahatsızlıktır. Senin düşmanın John’dur. Çünkü o, ne Münih’te ne de Baden-Baden’de doğdu. O, Almanya dışında doğdu. Bundan daha da garibi, ne Almanca konuşuyor ne senin yedigini yiyor ne giydiğini giyiyor ne de yüzü seninki gibi kumral. İşte, senin düşmanın o! Kılıcını çek ve boynunu vur. İşte, o zaman gökyüzünden zembille inan mutluluğa ulaşırsın.“
Sayfa 37 - kaknüs
İnsanoğlunun beşinci soyuna gelince,
Keşke o soydakilerden biri olmasaydım ben, Keşke daha önce ölseydim ya da daha doğmasaydım! Çünkü bu beşinci soy demir soyudur. Onlar ezilirler, Geceleri kıvranır dururlar Tanrıların yolladığı türlü dertlerle. Belalarla karışık birkaç sevinçtir bulabildikleri. Ama bir gün gelecek, Zeus, Kronos'un oğlu Bu ölümlü insan soyunu da yok ediverecek. O zaman ak saçlı insanlar soyu gelecek. O ne baba oğullarına benzeyecek, Ne de oğulları babalarına, Ne ev sahibi konuğunu bilecek, sevecek, Ne dost dostunu, ne kardeş kardeşini bugünkü gibi. Yaşlanır yaşlanmaz hor görülecek ana baba, Kaba kaba çatacaklar onlara. Tanrı saygısı nedir bilmeyecek bu mutsuzlar, Karınlarını doyuranların karınlarını doyurmayacaklar. Ne yeminin değeri kalacak, ne doğrunun, ne iyinin, Yalnız kötülere, azgınlara gidecek saygıları...
"Daha 5 dakika önce keşke hiç doğmasaydım derken şu an bir melekle bile yer değiştirmem!"
Yaşarken insana ayaklarını hareket ettirten yegâne şey, öldüğünde bu ayakların onu farklı bir yere götürecekleri beklentisidir; ama eğer bir kapı kapatılır ve açık kalan sadece cehennemin kapısı olursa, o insan keşke hiç doğmasaydım diye düşünür…
Sayfa 81 - Doğan Kitap, 7.Baskı, Çeviri: Süleyman DoğruKitabı okudu