ATSIZ'DA TÜRK-TÜRKÇÜLÜK-MİLLİYETÇİLİK: 1943 yılındaki En Sinsi Tehlike broşüründe "Siyasî, içtimaî mezhebim Türkçülüktür." (Atsız 1992: 68) diyen Atsız'ın Türkçülüğüne geçmeden önce onun genel olarak "milliyetçilik” hakkındaki düşüncesini aktarmak doğru olacaktır. Ona göre milliyetçilik sosyal bir kanundur: "Tarihin
Ham demirlerden yaparmış, bilmeyiz kimler kılıç;
Soysuz elbet neylesek biz insan olmaz bilki hiç!
Yağmurun huyudur letâfet böyle herkes bilmede
Bağda lâle var, çöl çorak yerdir ve çöptür sonuç!
Sayfa 39
DİN VE PARA BELASI İNSANLIĞIN SON İBRETİNİ YAŞATTI
Sömürgecilerin iki temel araçları var;
Biri din, diğeri para!
Din ile beyin yıkar, uyuşturur görünmeyeni satar, para ile görünen madde gücü kimin elinde ise satın alır.
kulaklarınız taştan sizin! Böyle yaratılmış olamazsınız; kimler değiştirdi kulaklarınızı?
Sayfa 90 - Edebiyat Dergisi Yayınları
Geriye dönüp bakmadı bile. Belki son anda geri döner, bir şeyler söyler diye bekledim; dönmedi, söylemedi. Hiçbir anlam yoktu o son bakışında. Vazgeçmiş gibiydi her şeyden ve herkesten. En çok da benden...
Onu, kimler kandırdı bilmiyorum. Böyle umarsızca gitmesine sebep olan kimlerdi ya da kimdi? Birine mi sevdalanmıştı yoksa birinden mi kaçıyordu? Umulmadık bir anda, birdenbire, bavulsuz bir gidişti işte. Dönmeyeceği belliydi. Belki haberi de gelmeyecekti artık.
Sayfa 29Kitabı okudu
Mezarları seyredince düşündüm: Kimler çekip gitmemişti ki bu dünyadan? Yan yana uçan kuş çiftleri gibi, dalları iç içe geçmiş ağaçlar gibi birbirine sonsuza dek aşk sözü vermiş olan erkek ve kadınlar bile günü geldiğinde birbirinden bu şekilde ayrılıyordu. Böyle düşününce kelimeler boğazımda düğümlendi.
kimler böyle ?
... kitap okumaya başladığımda bitirmeden bırakmam.
Sayfa 29 - Alaska YayınlarıKitabı okudu
zaman zaman, 'bu dizeyi benim gibi kaç kişi anlar' dediğim
olur, sonra hemen silerim bu düşünceyi. bu gerekmiyor. hatta yanlış. kimler hangi geçmişten, kültürden, çocukluktan,
acıdan, hayalden... gelir, bilemeyiz ki... tabii ki herkes oluşup
geldiği akılla, duyguyla, rüyayla, kişilikle algılayacaktır
okuduğunu. bizim hiç öngöremeyeceğiz anlamlar çıkaracaktır. böyle olmalıdır. kimsenin kendinden bir dize bulmadığı ya da bir dize eklemediği bir şiir, şairini yutan bir boşluktur. olsa olsa şairin kendini sevdiği narsistik bir "şey"dir.
