Dediler ki sevdiğin ölünce kalbinde kırk mum yanar, her gün biri söner. Kırkıncı gün hepsi söner, biri bekler. O tek mum ebediyen yanar, acını ebediyen tutar… Geçtiğimiz kırk gün, bugünü bekledim… Hiçbir şey olmadı. Yalanınız batsın dedim. İçimde tek bir mum kalacaktı hani; peki ne, bu yürekteki bin dönümlük orman yangını?
Derler ki; insan büyük bir acı yaşayınca yüreğinde kırk mum yanarmış. Acılar iyileşip kabuk bağladıkça her gün bir tanesi usulca söner, diğerleri gününü beklermiş. Mumlar ömür gibi azaldıkça yürek soğumaya başlar, acılar unutulmaya yüz tutarmış. Ta ki son muma dek. Yüreğinin izbe derinliğinde son bir tanesi kaldığında ise o acı seni terk etmezmiş. Acının yaktığı mum, son nefesini verene kadar yüreğinde yanmaya devam edermiş.
Sayfa 40 - Ren yayınlarıKitabı okudu
İnsan sevdiği birini kaybettiğinde yüreğinde kırk mum yanarmış. Her geçen gün bunlardan biri söner, yalnızca kırkıncı mum ölünceye kadar parlaklığını korurmuş.
Sayfa 28
Bir yakınını kaybedilince gönülde kırk mum yanar, insanın içini pişirir, ama her geçen gün bir mum söner, ta ki son muma kadar diyorlardı. O son mum hiç sönmez, ebediyen yanar, her sabah kalktığında içinde bir sıcaklık hissedersin diyorlardı.
Derler ki ;insan büyük bir acı yaşayınca yüreğinde kırk mum yanarmış.acılar iyileşip kabul bağladıkça her gün bir tanesi usulca söner,diğerleri gününü beklermiş.mumlar ömür gibi azaldıkça yürek soğumaya başlar,acılar unutulmaya yüz tutarmış.ta ki son muma dek.yüreğimi izbe derinliklerinde son bir tanesi kaldığında o acı seni terk etmezmiş.acının yaktığı mum ,son nefesini verene kadar yüreğinde yanmaya devam edermiş.
Sayfa 41Kitabı okudu
Dediler ki sevdiğin ölünce kalbinde kırk mum yanar, her gün biri söner. Kırkıncı gün hepsi söner, biri bekler. O tek mum ebediyen yanar, acını o tek mum tutar. Ben buna inandım. Hayalimde otuz dokuz mum söndürdüm her gece üfleyerek, içimdeki cılız nefeslerle. Göğsümdeki sızı hafifler, kalbim tekrar toplanır, ciğerime derin bir nefes girer diye kırk gün bekledim. Geçtiğimiz kırk gün, bugünü bekledim. Sabah uyandım, kendimi yokladım. Öğlen tekrar baktım. Kırkıncı ikindiyi beklerken kırk ikindi yağmurları boşandı gözlerimden. Gecesini bekledim ve de gece yarısını. Hiçbir şey olmadı. Yalanınız batsın dedim. İçimde tek bir mum kalacaktı hani; peki ne, bu yürekteki bin dönümlük orman yangını?
Sayfa 166Kitabı okudu
Cezadır o son mum
Aşık ayrılığa düştüğünde gönlünde kırk mum yanmaya başlarmış. Her biri alev alev yakar kavururmuş sevda derdine düşeni. Sonra her gün bir mum sönermiş. Otuz dokuz, otuz sekiz, otuz yedi derken nihayet kırk günün sonunda bir mum kalırmış geriye. Lakin o mum hiç sönmezmiş. Aşk ince bir sızı olup sonsuza kadar tütsün diye o bir mum, ağır ağır yanarmış aşığın gönlünde.
İnsan bir yakınını kaybettiğinde, içinde kırk mum yanarmış. Her gün biri söner kırkıncı gün geldiğinde alışırmış insan son mumla beraber ölenin yokluğuna. Safsata
Sayfa 35 - Uzam Yayınları
"Birisi ölürse, sanki senin göğsüne bir taş oturur da bir daha kalkmaz. Sevdiğin bir insan, ruhunu Allah'ın ellerine teslim edip ölürse, senin içinde kırk mum yanar. Ölüyü gömdükten sonra, içinde her gün bir mum söner. Otuz dokuz mum söner, kırkıncı mum, sen ölene kadar içinde yanmaya devam eder. Ah, bu yalan dünyada ölümden yakın köy yok."
Sayfa 65 - Turkuaz KitapKitabı okudu
Dediler ki sevdiğin ölünce kalbinde kırk mum yanar, her gün biri söner. Kırkıncı gün hepsi söner, biri bekler.
Sevgili Canlar,
Bir ideali, bir hedefi olmayanlar, elbette ömür sermayelerini bozuk para gibi harcarlar. Onlar için gün mü bitmiş, ay mı geçmiş, yıl mı yitip gitmiş, hiç umurlarında değildir. Onlar için zaman, öldürmek için vardır. Halbuki zamanla yavaş yavaş ömrü, bir mum gibi eriyip tükenmekte ama haberi yok. Zamanı tükenirken kendisi tükeniyor farkında değil.
Sayfa 91Kitabı okudu
Derler ki; insan büyük bir acı yaşayınca yüreğinde kırk mum yanarmış. Acılar iyileşip kabuk bağladığıkça her gün bir tanesi usulca söner, diğerleri gününü beklermiş. Mumlar ömür gibi azaldıkça yürek soğumaya başlar, acılar unutulmaya yüz tutarmış. Ta ki son muma dek. Yüreğinin izbe derinliğinde son bir tanesi kaldığında ise o acı seni terk etmezmiş. Acının yaktığı mum, son nefesini verene kadar yüreğinde yanmaya devam edermiş.
İçimde sönmesi gereken otuz dokuz mumun kalıntısı, son mumun aleviyle küllerinden tekrar tekrar yanıyordu. Her bir acımda kırk mumu taşıyan yüreğim, gün gelecek hiç mum taşımayacaktı. Acıların mumu sönmezdi, acım benim mumumdu, yanar yanar dururdu.
Sayfa 41Kitabı okudu
Dediler ki sevdiğin ölünce kalbinde kırk mum yanar, her gün biri söner. Kırkıncı gün hepsi söner, biri bekler. O tek mum ebediyen yanar, acını o tek mum tutar..
Geçtiğimiz kırk gün..
İçimde tek bir mum kalacaktı hani; peki ne, bu yürekteki bin dönümlük orman yangını?
Sayfa 166Kitabı okudu