Öncelikle katil tahmin ettiğim kişi çıktı. Bir kaç yerde acaba mı dediğim oldu ama en çok şüphelendiğim kişi de oydu.
Açıkcası katili beğenmedim, şaşırmak isterdim ama nedenleri ve yaşadıkları beni tatmin etti, yine de daha sağlam olabilirdi.
Tahmin ettiğim bazı şeylerin doğru çıktığını görmek beni biraz hayal kırıklığına uğrattı ama şaşırdığım noktalarda vardı.
İşlenen cinayetlerin arasında kopukluk olması ve kitapta tek katilin olmaması hoştu. Katili merak ederek, kim olduğunu sorgulayarak çevirdim sayfaları.
Sıkıldığım yerler olsa da akış sırası iyiydi ama tek oturuşta bitirebileceğim kadar sürükleyici değildi.
Karakterlere çok ısınamadım. Aralarında ki bağlar samimi gelemedi, sanki yeni tanımışlar gibi hissettim, o samimiyet duygusu bir türlü geçemedi; buna rağmen Aliyi sevdim.
Yazım tarzını bazı yerlerde beğensem bile, bazı yerlerde hiç beğenemedim.
Okuduğum ilk polisiye kitabı olmasaydı, muhtemelen daha düşük bir puan verirdim ancak kitabı beğenmedim de diyemem.
Genel olarak ortalama bir kitaptı ve bazı ince detaylar güzeldi.
Ahmet Ümitin yazım tarzını hiç bilmediğim ve merak ettiğim içinde güzel bir deneyim oldu.
Okumayın demem ama düşük beklentiyle başlamanızı öneririm, eminim daha çok beğenebilirsiniz.
-Kerstin_Gier496.jpg){kind=small}
Yaşamın Ucuna Yolculuk çok begendigim için bu kitabı okumak istedim. Lakin hiç beğenmedim. Neyse begenemedim. Hayal kırıklığı idi. Tavsiye etmiyorum. Diğer kitaplarıni okumak bilemedim. Neyse sevgiler Wisss
