Marquis De Sade'yi sadizmin kuruculuğundan hatta bu kavram isminin kendisinden geldiğinden biliyoruz. Okuduğum diğer kitaplarında bu kavramın, cinsellikle birleştirerek bizim için çok uç hatta gidilmesi kesinkes yasaklanmış sınırlar dahilinde olduğunu da biliyoruz. Bizim için diyorum çünkü Anadolu coğrafyasının kültürel ve ahlaki yapısı bunu asla kabul etmiyor. Haa! Yapılmıyor demiyorum tabii ki, o ayrı mesele.
Sodom'un 120 Günü ve Yatak Odasında Felsefe kitaplarından çok uzun bir süre sonra Sade okumak, karşılaşacağım tablonun az çok ne olacağını söylüyordu aslında bana ama bu öyküler kitabında bu tabloyla karşılaşmadım.
Aşkın Suçları, adı aşk olarak belirlenmiş eylemler eşliğinde, insanların yapabileceklerini gösteriyor. Kitaptaki öykülerde bu yapılabilecekler kimi zaman tesadüf olarak anlatılıyor kimi zaman da ve çoğunlukta isterik bir biçimde sergileniyor. Bunlar arasında; ensest ilişki, ahlakı sorgulama ( ki bu sorgulama çıkar gözetir), cinsel tatmine ulaşmak için cinayet gibi eylemler var.
Sade'yi önceki kitaplarından aldığımız düşünceyle belli bir kalıba oturttuktan sonra bu kitabında, bize kazandırdığı kalıpları yıkan cümlelerle karşılıyoruz. Çünkü insanı ahlaki çöküşe götüren eylemlerin kötülüğünden, ahlakın her yerde farklı olmasına rağmen bu farklılığın bir yanlışı örtbas etmeyeceğinden bahsediyor. Özellikle dini kurumların bu gibi katı kurallarını destekliyor Sade.
Heyecanla okunan bir kitap oldu. Özellikle ikinci öykünün sonunda karşılaştığımız olaylar hayret verici bir sahneydi.
