“Hoşça bak kendine.
Sen âlemin özü değilsin.
Sen evrende sadece bir zerresin.
Böbürlenme,zulmetme,tabiata,hayvana,bitkiye,
çocuklara,kadınlara ve diğer insanlara iyi bak.
Kendine : aklına,ruhuna ve vicdanına hoşça bak.
Unutma,Ateş sadece düştüğü yeri yakmaz.Ateş,düştüğü yerin çevresindekileri de yakar.Yangın,karanlığa gizlenmiş yalan ve sırları ortaya saçar.Ateşin kayıp ve kazançları ancak söndüğünde anlaşılır.
Unutma.
Kim olduğunu sakın unutma.
Unutursan başını dimdik göklere kaldırıp bak,çünkü orada kökünü göreceksin.”
Bir buçuk yıllık tabiat dörtlemesi maceram artık bitti.
Su ile İstanbul’da,Toprak ile Çorum’da,Hava ile Kapadokya’da ve son olarak Ateş ile Mardin’de Defne Kaman’ı aradık ,otacı ve şifacı Umay Nine ile.
Defne Kaman’ı ,Umay Bagülgen’i,küçük ayçöreği Ayperi kızı,komiser Ümit Kaman’ı,büyük acılarla İstanbul’da kendine gizli bir hayat kuran Sahaf Semahat’ı ve nice karakteri kalbimize gömdük.
Özellikle Şaman kültürü ile ilgili birçok şey öğrendik ve tabiki dört kitaba da şifreleri ile konu olmuş Kutadgu Bilig’e hayran kaldık.
Şimdi kazandığımız çokca bilgi ile kütüphanemize kitabımızı uğurlayalım…
Buket Uzuner kitapta böyle şahane bir cümle yazmış..
Anlayana çok büyük bir ders gerçekten!
İşe
