Sakatlanmış bedenlerin fotoğraflarına bakarken ne hissederiz? O fotoğraf ne kadar çekicidir? Savaş, katliam fotoğraflarının estetik olması önemli midir? İnsanların acılarına karşı ne kadar meraklıyız? Her gün televizyonda uzak yerlerdeki insanların yaşadığı üzüntülerini, acı yüklü sinema filmlerini izledikçe, savaş fotoğraflarına baktıkça duyarsızlaşıyor muyuz?
Evet sorular bile irite edici. Bir kere savaş gibi iğrenç bir gerçek ile estetik kavramı nasıl ilişkilendirilebilir? İşte bunu Susan Sontag çok başarılı aktarıyor okuyucuya.
Rahatsız edici bir inceleme çünkü içerisinde bu zamana kadar yapılmış savaşların, katliamların, sömürgelerin, vahşetin, zalimliğin ünlü fotoğrafçılar tarafından çekilmiş fotoğraflarının, çizilmiş resimlerin, çekilmiş sinema filmlerinin, haberlerdeki felaketlerin iç yüzlerinin filtresiz anlatımı var. Başkalarının acısına çok farklı pencereden bakmamızı sağlıyor.
Çok başarılı bulduğum bir inceleme. Sarsıcı, çarpıcı, etkileyici, cümleler tokat gibi..
Kitabı okurken adı geçen fotoğrafları araştırmak, onlara bakmak gerekiyor yazarın ne demek istediğini anlamak için. Tabii bu fotoğraflar hiç iç açıcı değil. Dolayısıyla rahatlıkla herkese tavsiye edemiyorum.