"Birlikte avlanıp avlarını birlikte yere indirdikleri, birlikte açlık çektikleri günler unutulmuş, geçmişte kalmıştı artık. Şu anda önlerindeki mesele aşktı ve aşk, yiyecek bulmaktan daha amansız, daha acımasız bir meseleydi."
Yıllar önce okuduğum harika bir kitabı tekrar okudum. Geçmişte kitap ile ilgili en çok vahşi yaşam dikkatimi çekmişti oysa şimdi biz insanoğlunun doğaya verdiğimiz zararlarından tutun da hayvanlara karşı davranışlarımıza kadar her şeyi hissettim.
Gelelim kitabımıza; kırma bir kurt olan Beyaz Diş'in anne sevgisi, vahşi doğa yasalarını öğrenmesi, insanoğlunu tanıması ve yaşama savaşının anlatıldığı harika bir eser.
Tüm canlılar gibi annesinden sonra dünyayı tanırken zavallı insanoğlu hem onu daha çok vahşileştirirken, diğer bir insanoğlu ise katıksız sevgisini veriyor. Annesinden ayırıyorlar, dövüyorlar, kapatıyorlar, para karşılığı dövüştürüyorlar. Bir çok kişiye satılarak doğal ortamından koparıyorlar...
Son sahibinin sevgisi ile doğasında olan tüm özelliklerini kaybederken, sahibi ve ailesinin de hayatlarını kurtarıyor. Ailenin yardımıyla yaraları iyileşiyor. Hayatına çocukları ile devam ediyor. Beyaz Diş'in hikayesi ve namı da dilden dile sürerek efsaneleşiyor.
Kitaptan çıkardığım duygular ise şöyle; zorluklara karşısında pes etmemek, tüm hayvanlara sevgi göstermek, doğaya zarar vermemektir.
Sevginin gücü ile tüm canlılar sadık bir dost olabilirler. Kitabı çok beğendim, takdir sizlerin keyifli okumalar dilerim.
