İsmet Özel'in değerlerine bir borç olarak kaleme aldığı bir insanlık masalı diyebiliriz bu müthiş esere...
Biz okurlara da kalbimizin en derinlerine dokunacak şekilde her cümlesinde bu değerlerin anlam ve önemini hissettirdi.
Gönül isterdi ki İsmet Özel'in de istediği gibi Osmanlıca dilinde kitabı hak ettiği gibi okuyup anlamak, ama maalesef ki bu benim içimde bir burukluk olarak kaldı. Fakat bu kitap sayesinde Osmanlıca öğrenmem gerektiği kanısına varmış oldum. En müsait vakitte bunun için uğraşacağım. Kitap benim için böyle güzel bir şeye de vesile olmuş oldu.
Bu güzel eserden herkesin nasiplenmesi gerektiğini düşünüyorum ve benim kalbimin derinliklerine dokunan birkaç alıntının, sizin kalbinize de dokunması ümidi ile burada paylaşmak istiyorum :
* Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız
Ve devam ediyor başkalarının hınçlarıyla
* Ne kadar kendi oldu insan
O kadar başka
* Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi
Taşınacak suyu göster, kırılacak odunu
Kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde
Bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin
Tütmesi gereken ocak nerede
