Yorucu bir okuma oldu. Anlamlara sığmayan kelimeler çoktu. Kafamda bir çoğunu yanlış tanımlamış olabilirim. Okurken kelimelerin sese bürünüp çıkma isteği güçlü ve o şekilde şiirlerden alınan tad artıyor.
Şiirlerle göz göze geldiğimizde aramızda bir hüzün kalıyor.
"On beş senedir, ufka güneş kanlı düşerken
Tenha ovalardan, boş dereden, akşamın erken
Hüznüyle susan meşcerelerden gam-ı eylül
Bir gölge yaparken, onu bir savt-ı tegafül
Hasretle sorar kalbimi imla eden aha,
Yerlerde yatan sisli, donuk hüsn-i tebaha.
