Kahve Molası İskender Pala
Gönül ne kahve ister ne kahvehane Gönül sohbet isler kahve bahane
Bu kitabın içindekiler de bir kahve molasında okunabilecek, belki okumayı eğlenceye dönüştürebilecek küçük hikâyeler, hatıralar, nükteler ve bercestelerden ibarettir. Bu satırlar arasında verilecek bir kahve molasında, yahut bir kahve içiminde olsun açılacak bu sayfalarda geçmiş zamanların neşeleri ve sevinçlerini, hüzünlerini ve acılarını görmek, hissetmek, yaşamak ve ibret almak, kahve tadında lezzetlerle tanışmak pekâlâ mümkündür. Ve biz onları keşfettiğimiz vakit adını tarih koyarız.
(Tanıtım Bülteninden)
-
Baskı Tarihi:Eylül 2005
-
Sayfa Sayısı:316
-
ISBN:9789758950362
-
Yayınevi:Kapı Yayınları
-
Kitabın Türü:
Osmanlının ince yaşantısına dair küçük küçük hikayeler içeriyor.Osmanlıyı severdim ama İskender Pala'nın Kahve Molasıyla bir başka sevdim.Kahve Molası demesine bakmayın hiç mola vermeden soluksuz okuyacaksınız.Birbirinden bağımsız olsa da ara vermeyeceksiniz.
İskender Pala'nın Kahve Molası kitabı tarihi denemlerden oluşmaktadır. Kahve Molasında okunacak denemelerdendir. İskender Pala bu kitabında da hünerlerini göstermiştir. Bu kitabı çok beğendim. Sizin de beğeneceğinizi düşünüyorum. İyi okurlar...
Kitaptan 25 Alıntı
Hayat, hiç şüphe yok ki bir komedyadır; fakat içinde çoğumuz ağlarız.
Kahve Molası, İskender Pala (Sayfa 23 - Kapı Yayınları)
Güleriz ağlanacak halimize!
Şeriatta şu senindir, bu benim
Tarikatta hem senindir, hem benim
Hakikatte ne senindir, ne benim.
Gönül ne kahve ister ne kahvehane
Gönül sohbet ister kahve bahane
Ülkemizde tarih, her zemin ve her zaman için çıldırtıcı bir muammadır. Çünkü okumak yerine ahkam kesmekle yetinen bir milletiz. Okumuş yazmışlarımızın kimisine göre tarih örnek alınacak bir övünç sayfası , kimisine göre de tek kalemde siliniverecek bir beyhude zamanlar dilimidir. Kimisi tarih deyince şaha kalkmış atların zafer hücumlarını göz önüne getirir, kimisi halkını ezen monarşist ve zalim idarecileri hayal eder. Yazık ki, her ikisi de yanlı, her ikisi de abartılı örneklerdir bunların. Ve yazık ki bu tavır, tarihini bilmeyen insanların kârıdır yalnızca; tarihini bilmeyen, bilmediği için de kendilerine efsaneler üreten insanların...
Ey hâce tutuldu nefesin kabre de girdin
Bu âleme sığmam der idin şimdi ne dersin
Biz bugün Şekspir yerine Shakespeare yazıyoruz; ama başkaları Mustafa Kemal'i Mustapha Kamal' a çeviriyorlar. Yurt dışına gönderdiğimiz mektup zarflarının üstüne göğsümüzü gererek Türkiye yazamıyoruz da "Turkey(hindi)" ibaresini konduruyoruz.
İdarecilerimiz, başka ülkelerdeki alelâde bir vatandaşın sahip olduğu devlet ve dil bilincine fersah fersah uzakta iken milletler arası arenada bir "hindi"nin sözü ne kadar dinlenir, yahut ağırlığı ne kadar olabilir, varın siz karar verin.
Zaten kültür kılıca hep galip gelmiştir. Milletleri yıkan, savaşta değil kültürdeki mağlubiyettir.
Amerikadaki ilk ve orta öğretimin amacı, çocukları iyi birer "Amerikalı" olarak yetiştirmektir. Ataları 200 yıldır o topraklarda yaşayan çocuklarla birlikte dünyanın dört bir yanından yeni gelen ailelerin çocukları da aynı eğitimi alır.
...
Sonuç olarak öğrencinin zihninde ilkokul dördüncü sınıftan itibaren her sene gittikçe genişleyip derinleşen bir tarih bilinci oluşur. Bu da yalnızca 200 yıllık modern Amerikan tarihinin 2000 yıl gibi algılanmasına yol açar ve bu bilinç, her Amerikan vatandaşının kendine güvenini sağlar.
...
Peki biz niye tarihimizden korkuyoruz? Osmanlı'yı öğrenirsek Türklüğümüze halel gelecek diye mi?!.. Yok öyle bir şey!..
Demokrasi, galiba politikacılar kadar ilim adamlarımıza da lâzım!.. Ve tabiî hür düşünce ve objektiflik de...
