Bir solukta okunabilecek bir kitap. İçerisinde günlük hayattan hikayeler mizahi bir dille yazılmış. Toplamda 25 öyküden oluşan kitap, o zamanın durumunu, yaşam şartlarını gözler önüne seriyor. Çocukken “Lüp Lüp Makinesi” ile birlikte almıştım. O zamanlar hangi sebeple yarım bıraktım bilmiyorum ama hem ortaokul çağlarında hem yetişkinlikte okunabilecek bir içeriğe sahip.
Seçimler olduğunda kısa bir süreliğine de olsa milletvekili kılığına bürünen “Seçimci Hüsnü Bey”; yolu olmayan, başvursalar da bir türlü yapılamayan şanssızların köyü “Yetimler Köyünün Yolu”; ayakkabıdan yana dertli ancak iki ya da üç yılda bir satın alabilen, aldığında da hep burnundan gelen Hulusi Bey'i anlatan “Tekme” ve içinde bulunduğumuz durumu biraz da olsa yansıtan “Mikropçuk” aklımda kalan öykülerden oldu. Mikropçuk, tam anlamıyla şimdiki baş belası şu virüs gibi olmasa da çağrışım yapıyor. Öyküde Mikropçuk ülkemizde zavallı bir duruma düşerken keşke bu virüs de aynı duruma düşüp bitse gitse diye umut ediyor insan. 1983’te ilk kez basılan kitap günümüzde güncelliğini koruyan konulara sahip. Hepsi akılda kalıcı değil ama saydıklarım beni etkileyen öykülerden oldu.
Çocukluğumda birkaç kez karşılaştığım, kitaplarımı imzalattığım yazarın ayrı bir yeri var. İletişim kurduğumuz insanlar daha farklı bir yere sahip oluyor. Keşke sevdiğimiz yazarlarla tanışıp kısa da olsa sohbet edebileceğimiz bir imkanımız olsa/olsaydı… Hayaller ve umutlar güzeldir…
