Okuduğumda çok beğendiğim, çocuk yetiştiriciliğinde hem ebeveynler için hem de öğretmenler için altın bir kaynak olması gereken bir eser... Yazarımız yalın, herkesin anlayabileceği ve sürükleyici bir yazı dili kullanmış. Bundan da önemlisi, yazarlığının yanında, bir pedagog titizliğinde çalışmış. Kitap, günlük türünde yazılmış ve Enrico adlı küçük bir çocuğun gün gün yaşadıklarını defterine geçirdiği notlardan oluşuyor. Yer yer anne ve babasının mektupları devreye giryor. Çok öğretici ve çok güzel öğütleri var. İyi bir insanın nasıl olması gerektiği sorusuna cevap olarak yazılmış sanki... Bu kitaptan hayata yönelik çok şey kapıyorsunuz.

Çocuk KalbiEdmondo De Amicis · Oda Yayınları · 200417,6bin okunma

Reklam

Duyulmazin_sesi_

@Mervettk·

4yıl

192 syf.

· Kitabı okudu

Puan vermedi

3.sinifa giden küçük enriko ve ailesinin gözünden hayata bakışı yansıtan bir kitap.ozellikle çocukların hatta ve hatta büyüklerin de okuyup çocuklarla mutaala yapması gereken bir kitap bence...her kesimden insana Enrikonun gözüyle bakıyorsunuz.o gözle bakarken de düşünüyor ve bakış açısının doğruluğunu onayliyorsunuz.kimi zaman bir işçinin sıkıntıları,kimi zaman çalışkan bir öğrenci kimi zaman hasta ama işini çok seven bir öğretmen kimi zman küçük kahramanlar ve daha nice insanların hayatından izler yer alıyor kitapta ...okurken bazen anneliginizi babaliginiz dürüst insan olusunuzu sorguluyorsunuz.olaylar ve yaşantılar üzerine yol gösteren bir kitap .. Ara ara paylaşılan hikayelerin konusu bile eğitici ....Annesine kavuşan bir çocuğun hikayesi beni çok etkiledi...vatan sevgisi ,ülkeye sahip Cikma, fedakarlık ,vicdanlı olma yardimsever olma,insanları sevme vb birçok güzel duygu ve davranışları göreceğiniz bu kitabi okumanızı tavsiye ederim okuyun hatta bazı kısımları yakinlariniza anlatin bence ....

Çocuk KalbiEdmondo De Amicis · Oda Yayınları · 200417,6bin okunma

Öğretmen Hanım

@Ortmen_Hanim·

2yıl

292 syf.

· Kitabı okudu

7/10 puan verdi

Enrico... Yıllardır kitaplığımızda okunmayı bekleyen iyi kalpli çocuk. Saygıyı, umut etmeyi, koşulsuz sevgiyi ve daha nice değerleri üçüncü sınıfa gitmesine rağmen en iyi şekilde öğrenebilen, onları en güzel şekilde kullanabilen bir çocuktan bahsediyorum. Ana karakterimiz Enrico, 17 Ekim Pazartesi günü -okulun ilk günü- günlük tutmaya başlıyor. Günlüğünde ailesine, arkadaşlarına, başından geçen olaylara hatta kendisine gelen mektuplara yer veriyor. 10 temmuz pazartesi günü ise son sayfasını yazarak veda ediyor. Dünyanın en faydalı çocuk kitabı niteliği taşıyan ve yazarın kendi oğlundan ilham alarak yazdığı bu eser, okullara tavsiye edilmiş bulunmaktadır. Ben birkaç bölümünü sakıncalı bulsam da genel olarak değerler eğitimi üzerine okutulması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Saf ve çocuksu duygularla anlatılan olayları, bazen akıcı bir şekilde bazen de sıkılarak okudum diyebilirim. Yine de Enrico sayesinde hislerimin unutulmaya yüz tutmuş taraflarını fark etmiş oldum. İyi ki okumuşum.