İlk incelememi Tezer Özlü gibi güçlü bir kalemin kitabı hakkında yapmak ne kadar doğru bilmiyorum. Ne kadar yanlış onu da bilmiyorum. Tezer Özlü ile tanışmam aslında biraz komik oldu. Kızılay'da bir kitabevinde Çocukluğumun Soğuk Geceleri kitabının-ve diğer kitaplarının- kapağında basılı olan fotoğrafını gördüm. Yüzü bana önceki yıllarda yayınlanan Behzat Ç. adlı dizideki Savcı Esra karakterini hatırlattı şimdi utanarak söylesem de bunu Tezer Özlü'yü Savcı Esra zannederek kitaba yöneldim. Şimdi bana başka bir bakış açısı kazandıran yazar o gün biraz hayal kırıklığına uğratmıştı. Sonra incelemeye başladım kapağı. Burada bilmediklerime bir yenisini eklemek istiyorum. Bir kitap kapağı insana neleri düşündürebilir ? Tezer Özlü bana insanı ve insana dair her şeyi düşündürdü. Acıyı,sevinci,özlemi,unutmayı,hatırlamayı,yorgunluğu,yoğrulmuşluğu..
Eski Bahçe & Eski Sevgi yazarın öykülerin derlenmesiyle ve bazılarına yayın evinin kendi başlıklarını eklemesiyle oluşturulmuş bir kitap. Yazılan öyküleri okurken başlangıçta kendinizi hayatın tam içinde buluyorsunuz gerçeklik sizi o anı yaşamaya itiyor, biraz ilerleyince bir tiyatro sahnesinde oluveriyorsunuz ve o zaman anlıyorsunuz yazar gerçeği ve hayali iç içe yazmış yetmemiş yaşatmış. Toparlayayım diyorsunuz bir cümleye değiyor gözleriniz ve daha fazla dağıtıyorsunuz.
Kitabı okurken içinde bulunduğumuz ruh hali önemli. Sayfa sayısı az olmasına rağmen sizi günlerce kendinde alıkoyabilecek bir kitap.
İncelememi yazarın " Bu gece düşleyecek hiçbir güzel şey yok. " cümlesi ile bitirip insana dair düşünmeye gidiyorum. Keyifli okumalar. :)
