Homo innosens in , sıradanlıgin üst insanın kendini uyanık ve üst ulvi , kendi dışındaki her bir şeyi alaşağı, ezik ve enayi gören İdris Amil Efendi Hazretlerinin galiz kahramanın hikayesi. Ve okurken hisleri ,duruşu, haliyle bize pek çok yüz hatırlatan iyilik timsali, dürüst ,ahlaklı ve çalışkan ve tüm bu hallerinden dolayı adı enayi yerine konmuş Efgan Bakara nin hikayesi. Aslında sadece İdris Amil Hazretlerinin ve çevresinde tuhaf niteliklerle var olup kaybolan bi grup insanın hikayesi.Sinematografik, bence kitabın anlatımını tanımlayan kelimelerden en önemlisi, sanki bir dizi ,film, türlü dolaplar dönüyor da siz okurken izliyorsunuz. Ve neşeli, gülümseten bir üslup..Yazarın mizahıni, göndermelerini , ince ince toplumsal eleştirilerini takdirle okuyorsunuz. Yazar, kafası işlemeye başladığı andan itibaren algıladığı, öğrendiği, duyumsadigi nice şey varsa hepsini harmanlamış siz okurken renk renk koku koku bunu hissediyorsunuz, genel kültür de oluyor bir yandan bu hâl ,tabi.. Edebiyatımızda bu isim bu renk bu ıtır iyi ki var..