Dört kişi parkta çektirmişiz,
Ben, Orhan, Oktay, bir de Şinasi...
Anlaşılan sonbahar
Kimimiz paltolu, kimimiz ceketli
Yapraksız arkamızdaki ağaçlar...
Babası daha ölmemiş Oktay'ın,
Ben bıyıksızım,
Orhan, Süleyman efendiyi tanımamış.
Ama ben hiç böyle mahzun olmadım;
Ölümü hatırlatan ne var bu resimde?
Oysa hayattayız hepimiz.
Melih Cevdet Anday
şinasi*: şinasi ankarada okurken, bu üçlünün arkadaşları imiş. okul zamanı çıkarttıkları sesimiz dergisinde yazar ve orhan veli gibi gazi oymağında izcilik yaparmış.
şinasinin cebecide oturan bir sevgilisi varmış. bizim kafadarlar şinasiyi ona götürecekler ama ceplerinde dolmuş parası yok. hacı bayram camisine giderlermiş. oradan, bir ölü yakınıymış gibi cenaze arabasına doluşup doğru mezarlığa. mezarlık cebecide ya. kızı görür dönerlermiş. :D
Ağlasam sesimi duyar mısınız, Mısralarımda; Dokunabilir misiniz, Gözyaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel, Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu Bu derde düşmeden önce.