Roman olsa kurgusu muhteşemliği üzerine şaşıp kalmamak elde değil. Gerçek hayatlar peki ne kadar değiştiriliyor merak ettim. Tesadüfünde böylesi daha doğrusu tesadüflerin bu kadarı da olur mu? ( kurgu olalarak değiştirildiğini düşünüyorum, eğer öyle olmasa kitaptan sonra cinayet işlenirdi. Çünkü hastalardan izin alınmış. Kitapta öğrenecektiniz tesadüfleri aman tanrım.)Dedim. Dostoyevski kurgulasa,yazsa bu kadar olurdu düşüncesine kapıldım. Yazarın insan analizi iç seslerini bilmek neye nasıl cevap vermesi insanları çözüp ona göre tavır almaları etkileyici. Zaten bu konuda başarılı olmasa bulunduğu yerde olması mümkün değil. Yazarın kitaplarını okurken beklentimizin ne olduğuna göre tatmin olur ya da olamazsınız.
Fahişeliğin rengi kırmızı, eşcinselliğin rengi gri, mazoşizmin rengi siyah. 3 karakterle karşımıza çıkan hikayenin birbirine bağlanması ile farklı hayatları görüyor ve çocukluğumuzun hatta ebeveynlerimizin çocukluğunun önemi gözler önüne seriliyor. Keyifli okumalar.
