Kafam karmakarışıkkarmakarışık.
Kitabı tek cümleyle özetleyin deseler bu cümleyi alırdım içinden. Başlangıcı sonuna ulaşan bir parkurda Barış Bıçakçı ile yürüdük. Yürürken insanlara denk geldik. Biraz onlar konuştular, biraz Barış Bıçakçı onlardan bana bahsetti. İlerledikçe yeni yeni yüzler gördük. Yeni hayatlara şahit olduk. Uzun sohbetlerle değil kısa kısa, ayak üstü konuşmalar yaparak.
Sonra parkuru tamamladık. Başladığımız yerde bizi yine aynı dostumuz karşıladı.
Böyle bir kitaptı bu kitap. Hayat gibiydi; iyi hatta çok iyi yerleri ve bir o kadar da okumaktan rahatsız olduğum satırlar vardı. Bazı yerlerde de tiyatro izler gibi hissettim. Mesela o kadar güzel ele alınmış ki rabarba hayran kaldım. Diyaloglar arasında mutlaka kendinize iyi gelecek şeylere denk gelirsiniz. Tavsiye ederim ama bu denli dağınık bir kitabı benim gibi dağınık bir kafayla okumayın. Notlar alarak okursanız daha keyif alırsınız. Mutlu günler diliyorum!
İpek Demirer ‘ın harika incelemesi ile oldu. Eğer öyle sevimli, bir o kadar
