Uzun zamandır aklımda olup okumaya ancak fırsat bulduğum ve elimden bırakmadığım bir kitap oldu. Nereden nasıl başlasam bilmiyorum ama etkilendim. Philippe' nin "acı içinde mutluluk arama illetiyle" yaşaması ve bundan içten içe zevk alması tanıdık bir tabloydu benim için aslında ama olaylar, kişiler ve yaşananlar çok güzel, sade ve temiz aktarılmış ve okumamı kolaylaştırdı.
Philippe' ye hem kızdım, hem üzüldüm hem de sevdim:)
Onun dışında beni çelişkili duygular arasında bırakan diğer isim de İsabelle oldu. Ah be neden yazık ettin kendine dedim içimden. Bir yanım da cesaretine ve mücadelesine destek verdi. Sonunda da tam düzlüğe çıktılar ve bir şeyler yeniden başlayacak dediğimde beklenmeyen ani bir son oldu. Üzücü..
Ayrıca Odile değinmeden olmaz, neden öyle yaptığının cevabını çok aradım sayfalarda ama bulamamış olmakla birlikte seni anlıyorum Odile..
Okumanızı tavsiye ederim, iyi okumalar :)
434.jpg){kind=small}
