"Çamlıca’ya Yüce Firdevs’in yere inmiş bir kıtası denilse yaraşır. Bolluk veren Allah, alemde âb-ı hayatı yaratmak isteseydi, bu özelliği Çamlıca suyuna verirdi. Bundan yaklaşık sekiz sene önce orada güneşin doğuşunu seyretmiştim. Gökyüzünden yeryüzüne nur yerine ruh yağıyor zannetmiştim."
Bir kere yeryüzüne o karanlık çöker; bir kere odanın kapısı, penceresi kapanır da yalnızlığın vahşeti fikre, kalbe istila etti mi dünya ile yokluğun hiç farkı kalmaz. Ne tarafa bakılsa hiçbir şeye göz ilişmez, ses işitilmez, dost ve düşman görülmez.