Öykümüze yeniden başlamak istiyorum. Bayan March şöyle demişti: "Evimizde dört genç kız, komşumuzda yakışıklı bir delikanlı varken ne beklenir?" Aradan geçen üç yıl, kendi halindeki bu aileye çok az değişiklik getirmişti. Dıştan bakıldığı zaman evi idare eder gibi görünen beş çalışkan kadın evin birçok işlerini yapsalar da, kitapları arasında fark edilmeden oturan bilgin, aile reisi ev halkının vicdanı desteği, teselli kaynağı idi, bu çalışkan kadınlar zora düşünce ona koşarlar, çünkü o, bir koca, bir baba idi. Kızlar kalplerini annelerine, duygularını da babalarına emanet ederlerdi.
(Kitabın İçinden)