(spoiler)
Nietzsche, aslında sandığımızdan çok daha azını kaydettiğimizi ileri sürer. Örneğin, bir ağaç gördüğümüzde, her bir dalın ve yaprağın detayını görmeyiz, sadece bütünün kaba şekline bakarız ve bundan tüm küçük detayları kafamızda inşa ederiz. Benzer şekilde, bir kitap okuduğumuzda, gerçekten sadece birkaç kelimeyi alırız ve sonra bu kelimeleri zaten bildiğimizi düşündüğümüz şeylere uydururuz. Bu anlamda, Nietzsche, hepimizin mucit, sanatçı ve yalancı olduğunu öne sürer: sözde "bilgimiz" kendi hayalimizdir.
