Kanayan, Toplumcu Gerçekçi bir çizgide yazılmış 6 öyküden oluşuyor. 70'li yılların hukuk dışı uygulamaları, tutuklu yaşamaları, anne baba duyguları işleniyor kitapta. Kitaptaki bazı öyküleri Mamak Cezaevi'nde yattığı dönemde yazmış. Bu yüzden anlatımı kuvvetli geldi bana, ordaki izlenimlerinden ve anılarından faydalanmış. Eğer buz dolabınızın üstü; babanızla, abinizle, kardeşinizle ya da eşinizle cezaevinde çekilmiş fotoğraflarla doluysa veya duyarlıysanız öyküler bayat gelmeyecektir. Tek oturuşta okudum ve bittiğinde fark ettim ki gözlerim dolu dolu olmuş. Bana en vurucu gelen kısımlarından biri şurası oldu: "Bu dört duvar arasında en büyük düşmanın duygu olduğunu çok iyi biliyordu artık; ama onsuz, duygusuz kalmayı başaramamıştı daha." Kanayan, Erdal Öz'den okuduğum ilk kitap oldu ve son olmayacak. Ben beğendim.
