Can verme aşk gamına; aşk can afetidir Aşkın can afeti olduğu dünyaca bilinmektedir Aşk gamının sevdasından fayda bekleme Aşk gamından hasıl olan hep ziyandır Her eğik kaş seni öldürmek için hançer Her siyah zülüf canına kasteden yılandır Dilberlerin yüzü güzel görünür ama İyi bakarsan, sonucu hep yamandır Anıp durma kara gözlülerin gözbebeğini İnsan sanıp aldanma; içtikleri kandır Fuzulî derse sana, güzellerde vefa var Aldanma sakın! Şair sözü hep yalandır Klasik Türk edebiyatında çeşitli konularda mesneviler yazılmış, bunların içinde aşk mesnevileri önemli bir yer tutmuştur. Leyla ile Mecnun hikâyesi ise en çok işlenen mesnevi konuları arasında yer almıştır. Türk edebiyatındaki “Leyla ile Mecnun” anlatılarından en beğenileni ise Fuzulî’nin yazdığı olmuştur. Fuzulî’nin 3036 beyitten oluşan “Leyla ile Mecnun” mesnevisi Mehmet Kanar’ın manzum çevirisiyle günümüz Türkçesine aktarılmıştır.

Yazar:

Fuzuli

Çevirmen:

Mehmet Kanar

Türler:

Edebiyat

#2.318 En çok okunan kitaplarda

Tahmini Okuma Süresi: 9 sa. 58 dk.Sayfa Sayısı: 352Basım Tarihi: 2017İlk Yayın Tarihi: 1972Yayınevi: Tekin Yayınevi

ISBN: 9789944612197Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Fiyatlar

Tüm fiyatlar

Leyla ile MecnunRen Kitap · 88 syf

Bkmkitap

₺37,50

Satın Al

Leyla ile MecnunErdem Çocuk · 80 syf

Kitapyurdu

₺35,00

Satın Al

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Efendi 2: Beyaz Müslümanların ...

7.9/10

Anahatlarıyla İslam Tarihi 1

8.8/10

İslam Tarihi 2

8.7/10

Ansiklopedik Divan Şiiri Sözlü...

9.2/10

Şeytanın Müridi

8.4/10

Efendi: Beyaz Türklerin Büyük ...

7.9/10

Yalnız Efe

8/10

Aile Mutluluğu

8.1/10

Decameron

8.1/10

Siz Kimi Kandırıyorsunuz!

7.4/10

Reklam

Kitap İstatistikleri

Bütün istatistikler

47,3bingösterim

Bu basımın istatistikleri

2.458gösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 66.1

Erkek% 33.9

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

FuzuliYazar · 22 kitap

Mehmed bin Süleyman Fuzûlî (Fużūlī (فضولی); d. 1483, Hilla - ö. 1556, Kerbela ya da Bağdat), Türk divan şairidir. Asıl adı Mehmet bin Süleyman'dır. Türk Bayat boyundan olduğu aktarılmaktadır. Türk şiirini önemli ölçüde etkilemiştir. Yedi Ulu Ozan'dan biri kabul edilir. Ailesi göçebe hayatı bırakıp günümüzdeki Irak bölgesine yerleşmiş olan Oğuzların Bayat boylarındandır. Fuzûlî; ne kadar kesin bilinmese de 1483 yılında Akkoyunlular zamanında şimdiki Irak'ta Kerbela veya Necef'de veya Kerkük iline bağlı Kale semtinde doğduğu tahmin edilir. Fuzûlî iyi bir eğitim almak için ilk önce Hillah şehirinde müftü olan babasından, ve daha sonra Rahmetullah adındaki bir öğretmenden eğitim görmüştür. Daha sonraki öğrenimi hakkında kesin bir bilgi olmamakla birlikte; eserlerinden İslamî bilimler ve dil alanında çok iyi bir eğitim aldığı anlaşılmaktadır. Ayrıca Su Kasidesi'nin 2. beytinde; "Âb-gûndur günbed-i devvâr rengi bilmezem" "Ya muhît olmuş gözümden günbed-i devvâre su" diyerek astronomi bilgisinin de iyi olduğunu ortaya koymuştur. Türkçe Divanı'nın önsözünde; İlimsiz şiir temelsiz duvar gibidir, temelsiz duvar da değersizdir. demektedir. Türkçe, Arapça ve Farsça divan şiirlerini yazmıştır. Eserlerinde kullandığı dil dönemindeki divan şairlerine göre daha sade, anlaşılır bir Türkçedir. Halk deyişlerinden bolca yararlanmıştır. Bedensel zevklerden ziyade tasavvufî bir aşk, Ehl-i Beyt'e duyulan özlem, ayrılık acısı şiirlerinin konusunu teşkil etmiştir. Duygu ve düşüncelerini çok içten ve lirik bir şekilde ifade etmeyi kolayca başarmıştır. Bu açıdan bakıldığında Türk şiirinde karşılaştırılabileceği tek şair Yunus Emre'dir. "Leyla ve Mecnun" mesnevîsi aynı konuda yazılmış (Arapça ve Farsça dahil) en iyi mesnevîlerden biridir. İran şiirinden Hâfız, Türk şiirinden ise Nesimî ve Nevai çizgisini en başarılı şekilde kemâle erdirmiştir. Kendisinden sonra gelen bütün divan şairlerini etkilemiştir. Onun, Kerbela'da 1556 yılında içinde yaygın olan salgın bir hastalık sonucunda, veba veya kolera'dan öldüğü tahmin edilir. Fazilet (erdem) kelimesinin kökü olan "FUZUL" kelimesinden türeyen -fazilet sahibi -erdemli manasında fuzuli mahlasını kullanmıştır. Irak'ta yaşamıştır. Hayatı yoksulluk, bahtsızlık ve ilgisizlik içinde geçmiştir. Bu durum onu derinden etkilemiş ve bu yalnızlık duygusu sanatının ilham kaynağı olmuştur. Yaşadığı atmosferi şiirine yansıtmıştır. Kendisi çölde yaşamış; çöl kimsesizlik, hasret ve hüzün demektir. Fuzuli bu unsurları şiirinde yoğurmuştur. Fuzuli şiirlerinde Tek Varlık görüşünü en fazla işleyen şairdir. Onda "Visal" (Allah'a kavuşma) isteği kuvvetlidir. Ama vuslat yoktur. Tasavvuf onda yaşı ve sanatı ilerledikçe koyulaşmıştır. Divan edebiyatında ilah-i aşkı en fazla işleyen şairdir. Bu durum ondaki ideal aşkı gösterir. Fuzuli derdi, ıstırabı seven bir kişidir. Nitekim şu beyiti bunu açıkça gösterir. "Aşk derdiyle hoşem el çek ilacımdan tabib Kılma derman kim helakım zehri dermanındadır." Fuzuli derin ve samimi bir aşk şairidir. Ölüm, toplum, yoksulluk, felsefe, tabiat temalarını hep bu aşk etrafında yazmıştır. Çağdaşlarına göre sade bir dili vardır. Arapça, Farsça ve Türkçe'yi çok iyi bilen şairin gücü; bu üç dilden aldığı kelimeleri kullanıp, bunlarla düşünmesiyle ortaya çıkmıştır. Bu yönüyle Divan Edebiyatı'nın en büyük şairlerinden sayılmaktadır.