Alıştığım, sevdiğim, sade, anlaşılır, akıcı, bizi , kendimizi, toplumuzu anlatan bir Livaneli romanı daha.
Ailesinden miras kalan yalının müştemilatında tek başına yaşayan Leyla, yalıyı yeni satın alan, sonradan görme zenginler tarafından, yaka , paça dışarı atılır. Yıllardır tanıdığı konu komşuları evinde ne varsa talan eder. Livaneli burada , toplumumuzun zamanla değeerlerini nasıl kaybettiğini, nasıl gözü doymaz hale geldiğini o kadar güzel anlatıyor ki, bunun gibi insanlarla birlikte yaşıyor olmaktan utanıyorsunuz. Düşünebiliyor musunuz, kapısı bacası açık uyutulan evlerden, zavallı yaşlı bir kadının elindekileri göz koyup, talan eden dönüşüm.
Tam iyi ki Yusuf gibiler var derken ( Yusuf, Leyla'yı evine misafir ediyor ) Roxi ile karşılaşıyorsunuz, yine umutlarınızı kaybediyorsunuz. neyseki kısa zamanda, toparlıyor. Ama yine de toplumsal bozulma gözlerinizin önünden gitmiyor.
Okunmasını tavsiye ederim...
Keyifli Okumalar...