Bu kitabı bir arkadaşım ödünç vermişti. Ben de hikaye kitaplarını sevdiğim için okudum. Kitap, bu baskısında yetmiş sekiz sayfadan oluşuyor. Diğer arkadaşların yazdıkları incelemeyi okudum, daha farklı hikayelerin de olduğundan söz etmişler. Ancak bu kitapta böyle bir durum söz konusu değildi.
***
Anladığım kadarıyla yazar bu kitabını, beş yıllık sürgün edildiği dönemde yazmış. Sürgünün hakkını da vermiş doğrusu. Bunu; devlet görevlilerinin yaptıkları her türlü kötülükleri anlatarak yapmış. Anlayacağınız hikayelerinde hep bir siyasilik seziyorsunuz.
***
Kitabın tek beğendiğim özelliği betimlemeleriydi. Bahçeleri, gökyüzünü, olayları o kadar güzel betimlemiş ki, oradaymış, kokusunu duymuş, görmüş gibi oluyorsunuz.
Kitabı hikaye kitabı diye bir hevesle okudum ama beni hayal kırıklığına uğrattı. Bu, siyasi özelliğinden ötürü değil, daha çok sürekli bir ahlaksızlık olmasıydı. En çok midemi bulandıran da kadınları eşya gibi tasvir etmesiydi.
***
Bu bir memleket hikaye kitabı değildi daha çok memleket eleştirisiydi. Bunu ahlaksız bir şekilde anlatması ise kitaptan soğutuyor. Yazarın sürekli bahsettiği yerler, insanlar da yazarın kişiliğini gösteriyor.
Sağlıcakla kalın.
