Öncelikle herkese kitabın başlarda bir Bülbülü Öldürmek havası sezdirdiğini fakat sonradan aslında başka başka farklılıklar ve olaylarla Ormanın Derinliklerinde’nin karanlık bir yöne evrildiğini söylemek istiyorum.
Bölgenin polis memuru olan bir babanın çocuklarının ormanda öldürülmüş bir kadın bulmalarıyla olayların içinde buluyorsunuz kendinizi bir anda. Sonrasında bölgenin ırkçı insanlarına karşı memurun cinayeti adaletli bir şekilde çözmek için çabalarını okuyorsunuz ve bunu okurken de oldukça sinirleniyorsunuz. Kitapta sadece cinayet, ırkçılık yahut büyük buhranın ele geçirdiği dönem yok. O dönemin çerçevesini yazar öyle güzel çizmiş ki, çok değil geçen yüzyılın ortalarına doğru yaşanıyor olaylarımız ve biz ana karakterimiz artık çok yaşlı bir adamken onun ağzından okuyoruz. 1860’larda Amerikan İç Savaşı bitmişti ve Lincoln kölelerin alınıp satılamayacağı bir düzen kurmaya çalışmıştı ama içeride, insanların bilinçaltından siyahileri kendinden aşağı görme öyle yer etmiş ki, yıllar sonrasında bile kitabımızda capcanlıydı.
Kitapta hassas noktalar olduğunu düşünüyorum, ben okurken bazı noktalarda çok üzüldüm, kızdım. İçimin acıdığı da oldu kesinlikle. Çaresiz de hissettim Jacob gibi.
Severek okudum. Birkaç günde bitti. Zaman zaman kısa anlar da olsa sıkıldım ama özellikle son yüz sayfası bir solukta okundu çünkü olaylar artık insanın nefesini tutacağı bir yerdeydi. Böyle akıcı, karanlık ve birtakım gerçekleri çarpacak bir şey okumak isterseniz; Ormanın Derinliklerinde sizin için bekliyor olacak.
Ormanın Derinliklerinde ...
Heyecan...
Merak...
Irkçılık...
Yaşanmışlık...
Korku...
Polisiye...
Ve tüm bunların mükemmel anlatımı için teşekkürler 
Joe R. Lansdale ...