Bu yol gösterici kitabı çok beğendim. Oyunun, bilinçli oynandığı takdirde bir çok probleme şifa olduğunu öğrenmiş olmak bir anne olarak bana güç verdi. Çocuklarımızın büyüdüklerinde geçmişten acı veren duygular hissetmemeleri, kendilerini içinden çıkamadıkları ruh ve akıl karmaşıklığı içinde bulmamaları, berrak bir ruh, beden, zihin, duygu bütünlüğü içinde olmalarında oyunun büyük çok büyük bir rolü var. Aynı zamanda farkında olmaksızın ebeveynlerin çocuklarına karşı yaptıkları hataların bıraktığı izlerin onarılmasında da oyun, bir şifa aracı olarak karşımıza çıkıyor. Bağlanmak için, kopuk bir ebeveyn çocuk ilişkisini tekrar onarmak için veya olumsuz bir problem olsun ya da olmasın... çocuklarımızın ve bizim bol bol kahkaha attığımız oyunlar (ki bazen hiç bir eşyaya, alete edevata ihtiyaç duymadan) ruhumuzu bu kadar güzel besliyorsa ve şifalandırıyorsa e o zaman ne duruyoruz? Haydi oyuna! :)
