Uzun bir aradan sonra, bu kitapla inceleme yapmaya devam etmek istedim.
Kitapta Zweig’ın iki öyküsü bulunmakta; Sahaf Mendel ve Leporella.
Kitaba da ismini veren Sahaf Mendel öyküsü hakkında bir kaç cümle kuracak olursam; kitabın sadece bu öykü için bile alınıp, okunması gerektiğini düşünüyorum. Kitap klasik bir Zweig eseri diyebilirim; duygusal bir vuruculuk ve sarsıcı gerçeklik insanın suratına tokat gibi çarpıyor.
Öykünün konusundan spoiler vermeden bahsetmem gerekirse: Zweig’ın savaş karşıtı yazıları, savaşın yaşamımızdaki olumsuz etkileri, kibir ve toplumsal gerçeklik, öykünün ana fikrini oluşturuyor.
Savaşta yok olan binlerce masum insan adına yazılmış bir kitap ve okurken derinden bir üzüntü duyduğumu ifade edebilirim.
Sanırım bir kitabı başarılı yapanda bu: Okurken duyguları olabildiğince açık hissedebilmek.
