Dört kitaptan oluşan eserin ilk kitabında, Birinci Dünya Savaşı yılları ve Çarlık rejimi altında yaşayan Kazakların günlük yaşamı anlatılmakta. Kitabı okurken Kazakların geleneklerine, yaşamlarına aşîna oluyorsunuz.
Bu arada kitaptan öğrendiğim kadarıyla Kazaklar, Türkleri hiç sevmiyor. Sürekli savaş halindeler. Kitaptan şöyle bir bölümü hiç unutmuyorum; başkarakter yarı Türk olduğu için esmer, askerdeyken eli komutanın eline değdiğinde komutan tiksintiyle elini çekip kıyafetine siliyor...
Şolohov toplumsal gerçekçilik türünde yazanlardan. Kitapta bunun hakkını da vermiş. Savaş, sefalet, ahlak çöküntüsü... bütün bunları sade bir dille betimlemiş. Kitap aynı zamanda sürükleyici de...
SPOİLER (Aşk-ı Memnu'ya benzettiğim baş kısımları sıkıcıydı; başkarakter komşusunun karısına aşık oluyor, sonra başka biriyle evleniyor, sonra karısını bırakıp komşusunun karısını kaçırıyor...) SPOİLER
Yazar savaşın gerçeğiyle ilgili muhteşem kısımlara da yer vermiş:
"Savaşta zengin olan semirir, yoksul acından geberir. Anladın mı şimdi? Böyle bu! Fabrikatör kısmı burnunu votkadan ayırmaz, asker kısmı bitten başını alamaz. Kapitalist kârını alır, iç eder, işçi yalınayak gezer. Bizim düzen bu işte."
(Syf 391)
"Uğrunda köylerimizden alınıp ölümün kucağına fırlatıldığımız insanlar bunlar işte! Ah, namussuzlar! Lanet yağsın başımıza bin kere, e mi! Sırtımıza yapışmış bit bunlar. Bunlar için mi elâlemin ekinini ezdirdik atlarımıza? Bunlar için mi öldürdük onca adamı? Niçin otların üstünde süründüm de haykırdım o kadar? Niçindi o korku?" (Syf 396)
