Muazzam bir kitap.
Kazancakisin okuduğum yazarlar arasında önemli bir yeri var. Zorba ve El Grecoya Mektuplar belkide en sevdiğim ilk 10 kitaplardadır. Kazancakisin kaleminde yüreği var gibi geliyor bana ve o yüreğin bana çok yakın olduğunu hissediyorum. Her şeyi sorgulayan, doğruyu yanlıştan, iyiyi kötüden ayırmaya çalışan, hayatın neresinde duracağını bilemeyen ama hep arayan bir yürek. Yeniden Çarmıha Gerilen İsa da yine doğruya ve iyiye ulaşmaya çalışıyor. Bunu kendi ırkının,buna bütün ırklar dahildir, bitmek bilmez çatışmaları ve otorite altında ezilenin otorite ile değilde kendi sınıfıyla çatışmasını ironik bir şekilde işliyor. Adaletsizliğe alışmış ve adaletsizlik içinde kendine ufak yerler edinmiş insanların, otoriteyle değil de adaletsizliğe karşı çıkanla savaşmasını işliyor. Dinin güçlünün elinde nasıl silah, güçsüzün elinde nasıl avuntu olduğunu işliyor. Benimde bir noktada katıldığım eğer uygulanabilir komünist sistem varsa bunun ilk önderinin İsa olduğunu söylüyor.(diğer dini liderlerde dahil buna). Çünkü hepsi mutlak eşitlikten yanadırlar.
Muazzam bir devrim kitabı bence bu kitap. Referans olarak Bitmeyen Kavga, Germinal, İki Şehrin Hikayesi kitaplarını sevenler bu kitabı okusun derim.
