Psikolojide 'Çerafobi' diye bir kavram var. Kısaca 'Mutluluk Fobisi'. Mutlu olmak üzereyken devamlı kötüye gideceğini düşünerek, mutlu olmaktan korkma, eyleme geçip anı yaşayamama sendromu.
Bu kısa öyküde Dostoyevski resmen bunu betimlemiş.
Canım Vasya. Sevgisine karşılık bulmuşken, yanında en sevdiği dostu varken, mutluluktan kalbinde kelebekler uçuşurken, bir anda bu sendromla hayata küsüyor, yarım kalan işlerini yetiştirememek korkusuyla hayattan izole olup, aklını yitirme derecesine geliyor. Ne acı. Mutluluğu yakalamışken yaşayamamak ne acı.
Dostoyevski gerçekten insan psikolojisinin sümen altı taraflarına ışık tutmuş nadide bir yazar. Kronolojik okuyorum, gelişimi etkileyici.
Kısa ve dokunaklı bir öykü, tavsiyemdir.
