"Osmanlı döneminde Türkmen boylarına verilen toplu bir terim de genel Yörük adıdır. Osmanlı bürokratları, Şah'a bağlı Kızılbaş Türkmenlerden ayrı bir ad kullanma kaygısıyla kendi Türkmenleri için toptan Yörük adını kullanmışlardır."
Sayfa 47
Anadolu’da vaktiyle binlerce, on binlerce insan Kızılbaş oldukları için öldürülmüşlerdir. Gerçi bu öldürülenler hakiki saf Türk aşiretler halkı, Oğuz Türkleri’ydiler.
Aleviler üstüne çok şey duymuştu Kenan. İyi şeylerdi çoğu; dayanışmaları, insancıl sevgileri, hoşgörüleri, şiir, saz tutkulari, yüzyıllar boyu çektikleri çileler; ezilmişlikten gelen kapalılıkları. Çoğu uydurulmuş bir sürü karalamalar. Horlamalar... Sonra Sünnilere besledikleri düşmanlık, ettikleri, etmek istedikleri kötülük üstüne abartılmış öyküler. Halk arasında, Sünni halk arasında daha çok bu sonuncular yaygındı. Kızılbaş sözünün nasıl ağır bir suçlama, bir sövgü olduğunu iyi bilirdi Kenan. Hele Konya'daki öğretmenlik yıllarından... Parça parça etmişler insanları, ustalıkla düşman etmişler... Her geçen günle, her yeni çağla birlikte yeni düşmanlıklar, uydurma düşmanliklar bulup koymuşlar eskilerinin üstüne. Gel de asıl düşmanlığı çıkar ortaya bakalım, göster şunlara. Düzenin çıkarına yaradığı gün su Cemal yatırıp keser mi Hüseyin'i Kızılbaş diye?... Öteye bile gider. Hele Mustafa daha şimdiden hazır görünüyor. İtteki şu bakışlara bak... Hüseyin ne yapar? O da yer aynı boku... Ötekiler de... Allah hepinizin belasını versin koyun sürüleri! Neyinize güveneyim ben sizin.
Sayfa 323 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
romantik yorumlar
.
Kızılbaş, Pir Sultan Abdal'ın bir nefesinde de olduğu gibi Hz Ali'nin başına kırmızı bir bez bağlaması sebebiyle Hz Ali soyundan gelenlerin izinden giden anlamına geliyor.
Sayfa 26Kitabı okudu
Çaldıran Savaşı’ndan sonra eğlence ve av partileriyle hayatını devam ettiren Şah İsmail’in bu halleri kızılbaşlar arasında kırılma meydana getirdi. Mürşid-i kâmil olarak vasıflandırdıkları şahlarının normal insanlar gibi eğlenceye dalması bağlılıklarını zedeledi. Kızılbaş komutanlar ve yöneticiler makam ve mansıp için birbirleriyle yarışmaya başladılar. 1524 yılında avlanmak için gittiği Şeki’de hastalanan Şah İsmail otuz sekiz yaşındayken burada hayatını kaybetti. (23 Mayıs 1524)
BİR DİNSİZE CEVAP (*)
Teknik Üniversite'de havlayan «Dinsiz, Kızıl Köpek»e
Ey Firavun'dan habîs, Nemrud'dan sefîl mahlûk!
Ebû Cehil'den çirkef, Yezid'den rezil mahlûk!..
Ey Allah'sız, kitapsız, îmansız, piç oğlu piç!
Söverken dînimize korkmadın mi bizden hiç?..
Biz ki, Allah yoluna koymuşuz ezelden baş,
Bilmezsin bunu nasıl, ey
Safiyüddin Erdebili(ks), Şah İsmail'in meşihatı saltanata çevireceğini şöyle görmüştür:
Bir gece alem-i manada karnında köpek yavruları görür. Uyandığında ağlamaya başlayarak "benim sülalemden Benî Ümeyye gibiler gelse gerektirir." der. Gerçekten de Kızılbaş taifesinden olan Safevi melikleri hep onun soyundan gelir.
Sayfa 9Kitabı okudu
Şah İsmail'e
"Şah'ım unutmayın, tarih yine de
'Sünni ananın Kızılbaş oğlu Tebriz'de Sünnileri öldürdü,' diye yazacak!
..."
Sayfa 52 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
