(Birazcık kitap içerisindeki cümlelerden bahsedeceğim, spoiler içerebilir.)
Kitap iyi güzel gerçekten beni çok derinden etkiledi hayretler ve şoklar içerisinde okudum ama bir cümle ki, o da şu şekilde, '' Sırp komşularımızın böyle olduklarını bilmezdim. Koynumuzda yılan beslemişiz. Beraber büyümüştük bize ihanet ettiler. '' kitap içerinde şu cümlenin kaç defa geçtiğini hatırlamıyorum 100 falan mı?? Bir de bütün soykırımı sadece kendisi yaşıyormuş gibi diyaloglar vardı. Ay ben naparım ben öldüm benim ruhumu aldılar gibi. İyi hoş da herkes yaşıyor o soykırımı. Bu tarz benli merkezli konuşmalar beni sıkıyor genel olarak. Çok etkilendim onun dışında kitaptan ve çok hızlı okunan, bildiğimiz su gibi akan bir kitap ama aynı cümlelerin tekrarı çok fazla olduğu için bir miktar yordu ama onun dışında süper. Herkesin bir kusuru vardır değil mi :')) Sinan Akyüz genel olarak sevdiğimiz bir yazardır, anı yaşatan bir yazar. Sağ olsun, ziyan oluyoruz okurken :')