Dünyadaki kötülük neredeyse her zaman cehaletten kaynaklanır...
En umut kırıcı kusur, her şeyi bildiğini sanan ve böylece kendine öldürme hakkı tanıyan cehalettir.
Cahillik bu kadar güzel tanımlanır:
O zamanlar ben cahildim.
Bir kere düşün. Kapkaranlık bir evin içinde dolaşıyorsun. Yüzlerce odanın içinde çeşit çeşit şeyler var. Ama hiçbir ışık zerresi yok. El yordamıyla gidiyorsun. Elbette çevredeki eşyalar kırılır. Hem başkalarının eşyalarını kırar döker, hem kendin yaralanırsın.
Tecrübelerinizden kaynaklanan mağrurluğunuz sizi nasıl cehalete sürüklüyor, bir bilseniz!
Cehaletin yükünü azımsamamamak gerekir .
Bunların hiçbiri ne yaptığını bilmiyor.
Eğer, bilmiyorlarsa kabahat kimin? Kabahat, benimdir. Kabahat, ey bu satırları heyecanla okuyacak arkadaş; senindir. Sen ve ben onları, yüzyıllardan beri bu yalçın tabiatın göbeğinde, herkesten, her şeyden ve her türlü yaşamak zevkinden yoksun bir avuç kazazede halinde bırakmışız. Açlık, hastalık ve kimsesizlik bunların etrafını çevirmiştir. Ve cehalet denilen zifiri karanlık içinde, ruhları, her yanından örülü bir zindanda gibi mahpus kalmıştır.
Adam olamamış, okumuş cahillerden biri olup çıkmıştı.
Cehalet
Ustalıkla kullanılan cehalet bir güçtür; sizi kavradığında ondan çekinilmez.
Sayfa 624Kitabı okudu
Suç ve Cehalet İlişkisi
Cehalet mahzenini ortadan kaldırdığınızda Suç denen köstebeği yok edersiniz.
Sayfa 851Kitabı okudu
