İnsanlar mutlu; istediklerini alıyorlar ve ulaşamayacakları şeyleri de asla istemiyorlar. Refahları yerinde; emniyetteler; hiç hastalanmıyorlar; ölümden korkmuyorlar; ihtiras ve ihtiyarlıktan habersiz ve bundan da çok memnunlar; veba gibi bir illet olan anne ve babaları yok; güçlü duygular hissedecekleri eşleri, çocukları ve sevgilileri yok; şartlandırmaları uyarınca davranmaları gerektiği gibi davranmak zorundalar.
Sayfa 220Kitabı okudu
Dünya çok çok güzel bir yerdi. Darmadağınık ve düzensiz bir yer değildi. İnsan tarafından fethedilmeye ve yönetilmeye ihtiyacı yoktu. Başka bir deyişle, dünyanın insana ait olmaya ihtiyacı yok - ama insanın ona ait olmaya ihtiyacı var. Bir canlının bunu ilk defa deneyimlemesi gerekiyordu; bahçede, biri tanrılara diğeri de canlılara yarayan, iki tane ağacın olduğunu görmesi gerekiyordu. Bir canlının yolunu bulması gerekiyordu ve bunu başardığında… Burada olabileceklerin hiçbir sınırı yoktu. Başka bir deyişe, insanın dünya üzerinde bir görevi tabii ki var ama yönetmek değil. Bu tanrıların görevi. İnsanın görevi bir konuda ilk olmak. İnsanın görevi bunun nasıl yapılabileceğini bulmak ve sonra kendisinin kaydettiği aşamayı kaydedebilecek kapasitede olan bütün diğer varlıklara yer açmak. Ve belkide zamanı geldiğinde, kendisinin geldiği yere gidebilecek yetiye sahip olan bütün diğer canlıların öğretmeni olmak. Tek ve nihai öğretmeni değil belki ama ilk öğretmeni, anaokulu öğretmeni; ama bu bile kötü bir kader değil.
Sayfa 301Kitabı okudu
İnsan ve Dünya ...
Yaşamımız bu gezegenin varoluşuyla bağlantılıdır. Bu ortaklığı ve dayanışmayı hissetmeliyiz. Sadece ona düzen vermekle kalmayıp, aynı zamanda onu gözetip korumalıyız. Aramızdaki biyolojik ve ontolojik hısımlığı tanımalıyız. Bu, yeniden bağlanması gereken göbekbağıdır.
Sayfa 82Kitabı okudu
“Katlanmayı öğrenmek yerine tatsız olan her şeyin kökünü kazımak. Hangisi daha onurludur usumuzca, acımasız kaderin sapan taşlarına ve oklarına katlanmak mı, yoksa silah kuşanıp karşı koyarak son vermek mi dert yağmuruna... Ama siz bunların hiçbirini yapmıyorsunuz. Ne katlanıyor, ne de karşı koyuyorsunuz. Yalnızca sapan taşlarını ve okları siliyorsunuz yeryüzünden. Kolayına kaçıyorsunuz.”
Sayfa 236 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
“Sahip olduğumuz şeyler bize ne kadar aitse, biz de o kadar kendimize aitiz. Kendimizi biz yaratmadık, kendimizden üstün olamayız. Bizler kendimizin efendileri değiliz. Biz Tann'ya aitiz. Öyleyse meseleye kendi mutluluğumuzun penceresinden bakamaz mıyız? Kendimize ait olduğumuzu düsünmek, mutluluk ya da rahatlık sebebi olabilir mi? Genç olanlar ve refah içinde yaşayanlar böyle düşünebilirler. Böyleleri, her şeye sahip olmanın yüce bir şey olduğunu düşünebilirler; çünkü kimseye bağımlı olmamayı, görünmeyen hiçbir şeyi düşünmek zorunda olmamayı, sürekli bir şeyleri kabullenmenin sıkıcılığından, sürekli dua etmekten ve başkalarının iradelerini etkileyişlerinin sorumluluğundan muaf olmayı kendi tarzları sayarlar. Ancak zaman geçtikçe onlar da bütün insanlar gibi, bağımsızlığın insanlara özgü bir şey olmadığını -bunun doğal bir durum olmadığını-, bir süre idare edebileceğini, ama bizi güven içinde sona taşıyamayacağını anlarlar.”
Sayfa 230 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
"Görmek istiyorsan, önünden çekil! "
Sayfa 207Kitabı okudu
Huna Öğreticisi
Dünya, siz onu nasıl düşünüyorsanız öyledir.
Her insan kendi gerçekliğinin yaratıcısıdır.
Sayfa 83 - Dharma YayınlarıKitabı okudu
•Sadelik, mükemmelliktir.
Sayfa 29 - Dharma YayınlarıKitabı okudu
Azınlıktan Olalım
"Dünya kötü bir durumda ve her birimiz elinden geleni yapmadığı sürece her şey daha da kötüye gidecek. "
Sayfa 166 - Okuyan UsKitabı okudu
Bugün insanlık pek çok türü yok ediyor, hatta kendisini bile yok edebilir ama öbür organizmaların durumu gayet iyi; örneğin fareler ve hamamböcekleri en iyi dönemlerini yaşıyorlar. Bu dirençli yaratıklar muhtemelen nükleer bir kıyametin dumanları tüten yıkıntılarının arasından DNA ' larını yaymaya hazır olarak çıkacaklardır. Belki de günümüzden 65 milyon yıl sonra akıllı fareler, insanlığın neden olduğu yıkıma tıpkı bizim dinazorları yok eden göktaşina baktığımız gibi minnetle bakacaklardır.
Sayfa 346Kitabı okudu
