Hayatında hiçbir şeyi militanı olmadan yaşamayan biriyle, sakin sularda konuşmanın mümkünü var mıdır?
Sayfa 166Kitabı okuyor
Geçmişi geride bırakmak, diye düşündü Jan. Söylemesi kolay. Hele ki geçmiş insanı cevaplanmamış pek çok soruyla birlikte geleceğe göndermişse.
Sayfa 54 - JanKitabı okuyor
Kibriti çakarken gözlerinde aniden derin bir umutsuzluk belirdi. "Ya büyü ya da keçileri kaçır," dedi ilk nefesin ardından. "Sahip olduğumuz kutsal seçenekler bunlar işte..."
Sayfa 175Kitabı okuyor
Ya büyük bir dalgınlıksa hayat…
Sayfa 193 - KetebeKitabı okudu
Zaman akıp gidiyor ve hiçbir saat bir öncekine benzemiyor:Ecel her zaman kapımı çalabilir.
Sayfa 8Kitabı okudu
Bu benim ama
Çok okuyordu. Bütün gün kulüpte okurken sakalını sinirli sinirli karıştırdığı dergileri ve kitapların içine gömüldüğü zamanlar olurdu. Yüzüne bakıldığında bunları okumaktan ziyade çiğnemeden yuttuğunu görmek mümkündü. Okumak onun hastalıklı alışkanlıklarından biri kabul edilmelidir; zira geçmiş yılların gazete ve takvimleri bile olsa eline geçen her şeye aynı açık gözlükle saldırırdı. Evindeyse her daim uzanarak okurdu.
Sayfa 7
Bedenim ruhumun betonu gibi, çık içinden çıkabilirsen.
Sayfa 13Kitabı okudu
Her şey geçicidir, diye hatırlattı kendi kendine; bütün hayatı ve bütün deneyimleri tren penceresinden görünen manzara gibi kesin ve geri dönüşü olmayan bir şekilde akıp gidiyordu.
Tiyatrodan Vazgeçmeli...
![[Fatih Erdem]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F1931188_1715570160_7AGOM.jpg){kind=small}
Günün birinde aynaya baktığımı ve kendimden utandığımı hatırlıyorum."
"Neden?"
"Aynadaki kişi olmadığım için. Bu, diğerleri tarafından kabul görmek için üstlendiğim bir roldü. Neyse ki kim olduğumu ve nereden geldiğimi gayet iyi biliyorum. Bu yüzden bu tiyatroyu oynamaktan hemen vazgeçtim."
Hiçbir zaman birbirimize söyleyecek çok şey bulamazdık zaten.
Sayfa 30
