Maruz Kaldıklarına Maruz Bırakıyorlar
Yahudiler tarafından başlatılan ayaklanma sonrasında milattan önce 70 yılında Titus hem şehri hem de mabedi (süleyman mabedi) yıkarak yakmıştır. Hadrianus Dönemin' de de Kudüs'ün putperest bir Roma şehri yapılması amacıyla yapılan çalışmalara karşı Yahudiler yeniden ayaklanmışlar, sert bir şekilde bastırılan ayaklanma sonrasında Yahudilere Kudüs'e giriş yasağı konulmuştur. Şehrin adı "Colonia Aelia Capitolina" olarak değiştirilmiş, tamamen yıkılmış olan Mabed'in yerine de Hadrianus tarafından Jüpiter'e ithaf edilen bir tapınak yaptırılmıştır.
Bu dönemden sonra dünyaya dağılan Yahudiler için mabetten geriye kalan Batı duvarı (ağlama duvarı), yüzyıllar boyu milli ve dini duyguları ayakta tutan bir unsur olmuştur.
“Abdülhamid Filistin'de Yahudilere tek karış toprak vermedi” şeklindeki “slogan” Osmanlı arşiv kayıt ve vesikalarına göre gerçek değildir.
Abdülhamid devrinde görünüşte Yahudilerin Filistin'de toprak satın alma hakları yoktu ve Osmanlı vatandaşı değillerse Filistin'e giriş yaparken pasaportlarını verip Kırmızı Tezkere almakta ve en
Sayfa 132Kitabı okudu
Dante, Zambaklar
_Ölmedim ama diri de değilim.
_Bu rezil durumdakiler yani Araf'ta bulunanlar. Yaşarken kötülük yapmadıkları için Cehennem’e atılmazlar ama iyilik de yapmadıkları için Cennet'e de alınmazlar.
_Cehennem ümidin olmadığı yerdir. Hiçbir ümidin kalmaması, hayatta cehennemi yaşamaya denktir. Cehennemde belki acı çekilir ama ölünmez.
_Tanrıyı
Üçüncü önemli fark kronoloji bağlamına ilişkindir. Zira Yuhannadaki kronoloji ile Sinoptik İncillerdeki kronoloji uyumsuzdur. Sinoptik İncillerin yazarları, İsa'nın yaşamının hiç değilse son bölümünü Fısıh Bayramı ekseninde tasvir etmişlerdir; zaten bunun hemen sonrasında İsa tarih sahnesinden çekilecektir. Söz gelimi, bunun daha öncesinde İsa'nın Kudüs'e geldiğine dair herhangi bir kayıt yoktur. Yuhanna İncili'ne göre ise İsa dünyevi görevi esnasında en az üç defa Kudüs'e gelmiştir. Bir başka örnek, Tapınak'ın temizlenmesi meselesine dair anlatıdır. Sinoptik İncillerin aksine; Yuhanna İncili'nde İsa'nın Tapınak'ı temizlemesi onun infazı anlatımına giriş mahiyeti taşımamakta; fakat çok daha erken bir döneme tarihlendirilmektedir. (Yuhanna 2:14-22; Markos 11:15-17) Mecdelli Meryem'in İsa'yı Beytanya'da yağlaması, İsa’nın ölümünden bir gün değil altı gün öncesine atfedilmektedir. (Yuhanna 12:1; Markos 14:3) Andreas ile Şemun'un Yahudiye'de çağırılmaları da farklı kronolojiye sahiptir. (Yuhanna 1:35-42; 1;16-20) İsa'nın son yirmi dört saatine dair anlatı ise tamamıyla çelişkilidir. Yuhanna'nın yazarı, örneğin İsa'nın hangi gün öldürüldüğü veya hangi saatte öldüğü gibi dikkat çekici konularda; aynı şekilde onun yargılanmasına veya çarmıha gerilişine dair bazı ayrıntılarda, Sinoptik İncillerle örtüşmeyen anlatımlar yapmaktadır. Kısaca, Yuhanna'nın teknik olarak 8:1'de, fakat gerçekte 11:47'de başlayan çarmıh öyküsü; hem anlatılan olaylar, hem verilen detaylar, hem de kronoloji bağlamında Sinoptik incillerin anlatımlarıyla uyumsuz, hatta bazen çelişkilidir.
Sayfa 250Kitabı okudu
