Yaşam acı vermeye başlar,
Limanlar bir bir kapılarını kapatır senin gemine,
Haritasız ve dümensiz kalırsın açık denizlerde,
Sürüklenmek sana acı verir, belirsiz rüzgârların önünde.
Konaklayacağım bir ada olsa dersin, kendini çöl gibi adalara atarsın, susuz, ekmeksiz, aşksız adalara...
İşte o zaman yaşam acı bile vermez, karanlık bir kuyu olur, karanlığını asla fark etmeyeceğin bir kuyu...