“Kaygı, bulabildiği en etkili kılığı kuşandığı için her seferinde çok mantıklıymış gibi görünerek karşınıza çıkmayı bir şekilde başarır.”
HayykitapKitabı okuyor
Çok mantıklıymış
Dinin kökenine dair varsayımların sürüsüne bereket. Ölüm korkusu bunlardan sadece biri; daha niceleri var. Bir barda uydurulmuşa benzeyen bir teoriye göre, temelinde sarhoşluk varmış. Şarapla biranın geleneksel olarak vücudu kuvvetlendirdiğine inanılır ama hayal gücünü beslediği de malum. Sarhoşlara has bir kendi kendini büyük görme edimiyle atalarımız kendilerini yenilmez hayal etmişler ve halihazırdaki varoluşlarının ötesine bakmaya başlamışlar.
Marketten tavuk almadım. Çünkü hiçbir hayvanın yaşamaması gereken şartlarda, bütün gün türlü ilaçlar katılmış yemlerle tıka basa yedirilen ve büyümesi için gerekli sürenin bilmem kaçta kaçı kadar daha az bir sürede âdeta şişirilen, asla güneş ışığı görmeyen, bir kez olsun koşamayan, bir kez olsun çitlerin altından geçip bahçedeki lahana yapraklarını didikleyemeyen ve bunu yaptığı için bahçe sahipleri tarafından kovalanmayan, bir kez olsun eşelenip topraktan iri tombul bir solucan çıkaramayan, hoplayıp zıplayamayan tek bir gün bile mutlu olamamış bir tavuğu-mecbur değilsem ve başka bir alternatifim de yoksa-yiyemem Çaylak! Sağlığımı boşversem bile, vicdanım bunu kabullenemiyor... Sana Çerkez tavuğu yapacağım diye o kadar yol gittim evet! Ve eğer mantıklı davranacak olsaydım, "Marketteki tavuklar, ahlâken kabûl edemeyeceğim şartlarda büyütülüyorlar. Üstelik etleri de sağlık açısından oldukça zararlı. Organik, sağlıklı ve hak ettiği özgürlüğü yaşamış bir tavuk almam için de, kilometrelerce yol gitmem lazım. O zaman mantıklı olan, Çerkez tavuğu yapmamak!" demeliydim.
-Yaaa!
-Ne oldu?
-Mantıklı olan her zaman doğru olmayabilir Filozof!
Bu yaptığım Çaylak, mantıklıymış, mantiksızmış umrumda bile değil. Yaptığımın doğru bir şey olduğunu bana vicdanım söylüyor çünkü. "Hangi şartlarda yetiştirildiklerini bile bile, mecbur da değilsen, o zavallı hayvanları yiyemezsin!" diyor. Ve kalbim de bana bu yaptığımın pek de mantıklı olmasa bile, son derece doğru bir şey olduğunu söylüyor;
Sayfa 81Kitabı okudu
Keşke dışardan bakıp kendimi bi izleyebilsem. Böyle çok içinde olunca insanın yaptığı her şey kendine acayip mantıklıymış gibi geliyor
Bedenin istekleri yanıltır bazen. Bedenin istediği mantıklıymış gibi gelir insana. Oysa en yoğun, en incelikli isteklerimiz ruhsaldır ve o güne kadarki yaralanmışlarımızı onarmaya yöneliktir.
Tanrı vergisi
"En mantıksız şeyi bile mantıklıymış gibi anlatmayı nasıl beceriyorsun?"
Sayfa 142 - Doğan KitapKitabı okudu
Zihnin Somuttan Soyuta Geçişi ve Mürşid’ten Allah’a
Geçen gün bir konuda enaniyete kapıldığımı fark ettim ve daha önceleri de nefsimde olmayan kusurların oluşmaya başladığını görmüştüm. Nefsimi kemale ulaştırmaya çalışırken farklı yönlerden düştüğünü fark edince mürşit düşüncesi aklımı meşgul etmeye başladı. Ama bir insanın başka bir insana kendini teslim etmesi ona boyun eğmesiyle kemal yolculuğunu ilişkilendiremiyordum. Bu son zamanlardaki nefsimin kuvvetlenmesiyle fark ettim ki bir insana teslim olmak nefse en zor gelen şey yani nefsi eğitmek istiyorsak ondan üstün bir şeye bağlanması gerekiyor ve evet bu çok ağır. İslam’ın Allah’a teslimiyet olduğunu daha önce bilsem de tam olarak kimin neyin teslim olacağını teslim olmanın nasıl olduğunu meğer bilmiyormuşum. Allah’a teslimiyet deyince zihin için çok soyut çok genel içeriği belli olmayan müphem bir durum gibi kalıyor oysa bir kişiye teslimiyet denince daha açık daha anlaşılır daha ne yapılacağı bilinir daha somut hale geliyor. Zihin için önce somut olanı anlayıp kavrayıp uygulayıp daha sonra soyuta geçmek daha kolay olacağı için önce bir mürşide oradan Allah’a teslimiyete geçmek çok daha mantıklıymış meğer. Evet nefsimin kuvvetlenmeye başlamasıyla bunu anlamaya başlamış olmam biraz ironik.
Şimdi aklımda; mürşid nasıl bulunur sorusu dönüyor, bakalım bu konuyu hangi şer gördüğüm durumdan sonra anlamaya başlayacağım Allah bilir. Neyse yürümeye devam...
Her dönemde din adamları mesleklerinin bir gereği olarak maaşlarını ödeyenlere sadık kalıyor ve kendi ülkelerinde olan batıl anlayışların açıklarını kapatarak, onları mantıklıymış gibi göstermek suretiyle halkı da uykuda bırakmayı başarıyorlar. Din adamları en saçma dini anlayışa bile inandırmak için, ikna etme noktasında ustadırlar.
