Atamızın Çanakkale savaşında ölen Anzak askerlerinin annelerine hitaben yazdığı mektup
"Uzak memleketin toprakları üstünde kanlarını döken kahramanlar; burada dost bir vatanın toprağındasınız. Huzur ve sükun içinde uyuyunuz. Sizler Mehmetçiklerle yan yana, koyun koyunasınız. Uzak diyarlardan evlatlarını harbe gönderen analar; göz yaşlarınızı dindiriniz, evlatlarınız bağrımızdadır. Huzur içindedirler ve huzur içinde rahat rahat uyuyacaklardır. Bu toprakta canlarını verdikten sonra artık bizim evlatlarımız olmuşlardır."
Mustafa Kemal ATATÜRK 1934
Avustralyalı bir anne de Mustafa Kemal`in mektubuna karşılık bir mektup yazmıştır:
“Gelibolu topraklarında yitirdiğimiz evlatlarımızın acısını âlicenap sözleriniz hafifletti, gözyaşlarımız dindi. Bir anne olarak bana bir güzel teselli verdi. Yavrularımızın sonsuz uykularında huzur içinde dinlendiklerinden hiç şüphemiz kalmadı. Majesteleri kabul buyururlarsa, bizler de size “Ata” demek istiyoruz. Çünkü yavrularımızın mezarları başında söylediğiniz sözler,ancak bir öz babanın sözleri gibi yüce. Evlatlarımızı bir baba gibi kucaklayan Büyük Ata`ya bütün anneler adına sevgi,şükran,saygıyla.”
(Ne kadar Orhan Veli sanılsa da aslında bir Okan Savcı şiiridir)
Beni güzel hatırla
Bunlar son satırlar...
Farzet ki bir rüzgardım
Esip geçtim hayatından
Ya da bir yağmur
Sel oldum sokağında
Avustralya ve Yeni Zelanda da Çanakkale savaşının 100. Yılında satışa çıkan bisküvi kutusunun üzerinde, ölen anzak askerlerin annelerine Atatürk' ün yazdığı mektup yer aldı.
"Bu memleketin topraklarında kanlarını döken kahramanlar,
burada dost bir vatanın toprağındasınız, huzur ve sükun içinde uyuyunuz.
Sizler mehmetçiklerle yan yana, koyun koyunasınız...
Uzak diyarlardan evlatlarını harbe gönderen analar, göz yaşlarınızı dindiriniz.
Evlatlarınız bizim bağrımızdadır, huzur içindedirler ve rahat uyuyacaklardır...
Onlar bu topraklarda canlarını verdikten sonra, artık bizim evlatlarımız olmuşlardır."
M. K. ATATÜRK
Leyla, Zalım Leyla!
Bu, benimki dördüncü. Oysaki senden bir tek mektup aldım.
O belalı ve korkunç ilk mektubun, yani 4_1, ben mağlubum...
Ben, belki yazamazdım da, melankolim ve serseriliğim tutar da yazamaz, boş verdimse, sen yazacak, "bu oğlan, öldü mü kaldı mı?" Sen yazacaktın,
Değil mi ?
Bari bu suskunluğun sebebli ve hayırlı olsa ve bana bu kadar kahırdan sonra, parıltılı şiirler göndersen.
Öyle olacak elbette. Sen, osun çünkü. O şair, dost, en sevgili ve en kardeş...
Başka türlü olmaz....
Mektuplarımı almıyor musun yoksa?
Hep de taahhütlü gönderiyorum. Geçen gün coştum, annene bayram kartı ile hürmetlerimi gönderdim.
Ellerinden öptüm,
Söyledi mi?
"Bin yıl, bahar içre ömrünü sürsün,
Seni doğuran ana."
Bu kitabı çok daha önce okumalıydım. Bugüne nasipmiş.
Bir kitabın yazarını şahsen tanımak o kitabı okurken sempati duymanıza sebep olabilir; kabul. Ama bu kitabın bana sempatik gelmesinin tek sebebi de bu değildi. Çünkü ‘Hayatın Tüh Noktası’ hayatın içinden bir kitap.
Bizde okumak ciddi bir eksikliktir ancak en az onun kadar büyük bir eksiklik de
Çoktan hayatımızdan çıkıp gitmiş olan mektuplar hakkında okuyup okuyabileceğimiz en güzel kitap bu olsa gerek ..
Her mektup ; " Sevgili Dost ! " şeklinde başlar bu kitapta .. Ve satır aralarında yakalayabildiğimiz mesajları da yakaladığımız an elimizden hiç düşmeyen , bitmesini istemediğimiz , başucu kitaplarımız arasında yerini alacak olan bir kitaptır.
BİR YERDEN HER YERE MEKTUP
Sormayınız, görmeyiniz canlarım
Hakkınızı yiyip yutan burada
Dinlisini,dinsizini dinlerim
Besmeleye yalan katan burada.
Sofralara viski havyar dizilir
Herkes, hayatın karmaşıklığında, günlerin çeşitliliğinde yitiyor. Bazıları kendini dost çevresinde bulabiliyor, bazıları aşkta, sevgide.
Bense kendimi yalnızlıkta bulmuşum!
Beni güzel hatırla
Bunlar son satırlar...
Farzet ki bir rüzgardım
Esip geçtim hayatından
Ya da bir yağmur
Sel oldum sokağında
Sonra toprak çekti suyu...
Kaybolup gittim
Beni güzel hatırla
Bunlar son satırlar
Farzet ki bir rüzgardım esip geçtim hayatından
Yada bir yağmur sel oldum sokağında
Sonra toprak çekti suyu kaybolup gittim
Belkide bir rüyaydım
Senin için..
Uyandın ve ben bittim
“Sevgili Dost,
Sonunda posta kutusuna bir mektup geldi.
Soruyor,
Korkmak çaresizlikten mi ?
Çaresizlik yalnızlıktan mı ?
Başlangıç mı güzel,
Son mu ?”
.
a.ali Ural