"Öfkeli Meryemce bile kalkıp oğlunun çaldığı düdüğe göbek atacaktı. Az kaldı ağzını açıp oğlu Ali’yle, cümle köyle barışacak, konuşacaktı. 'Sizi bağışladım. İnsanoğlu ne kadar kötü, ne kadar zalim de olsa bir iyi yanı var' diyecekti. 'Şu Koca Halil, şu fıkaracık” diye geçiriyordu içinden, 'Şu karda kıyametlerde nerelere gitti ki? Bulup getirseler fıkarayı'..."