ŞEHZADE MUSTAFA MERSİYESİ
I.
Meded meded bu cihânûn yıkıldı bir yanı
Ecel Celâlîleri aldı Mustafâ Han’ı
İmdat! Eyvahlar olsun! Bu cihanın bir yanı yıkıldı;
İnsan kadınını ne kadar sevmelidir ki,nihayet onu aşacak ve Leyla’yı Mevla ile değiştirecek hale gelsin… Ve ondan sonra hem de kadınla elele büyük rejime istidat kazansın…
Bir kadın istiyor…Bir kadın ki,erkeği kelimelerden iğrenmeye başladığı an susmayı bilsin…Bir kadın istiyor…Bir kadın ki, erkeğinin şahsiyetini manto gibi giysin ve sihirleri ürkütmemek, cazibe mevcelerini darıltmamak hünerinden(estetik) bir idrakle
anlayışı olsun…Bir kadın istiyor…Bir kadın ki,erkek zekasını kat kat aşan bir içgüdü sayesinde her an yenilenmek,asla tükenmemek gibi bir sanat tılsımı içinde,insana şah damarından daha yakın Allah’a yol verebilsin…Ve bütün bunları hiçbir ukalalığa yeltenmeksizin sihirbazca yerine getirebilsin…Daima mahkum olduğu noktaları kollayabilsin ve o nokta göründü mü hemen silinmeyi,kılçık taraflarını gizlemeyi kestirebilsin…
Hani o kadın?
İbrahim Dede, "Onun doğru yola dönmesi için dua ettim."dedi. "Çünkü ölüyü diri yapan Mevla'nın kötüyü de iyi yapabileceğini biliyorum. Kötü ve ölü bir düşmanım olacağına, iyi ve diri bir dostum olsun istedim."
TEK HECE
Var mı beni içinizde tanıyan?
Yaşanmadan çözülmeyen sır benim.
Kalmasa da şöhretimi duymayan,
Kimliğimi tarif etmek zor benim...
Bülbül benim lisanımla ötüştü,