"...Ne olursan ol yine gel." Bazı araştırmalara göre bu söz Mevlana Hz'nin değil, daha önce yaşamış bir İran şairine aittir. Sözü kim söylemiş olursa olsun Mevlana Hz'nin yoluna ve düşüncesine uymaktadır bu söz. Düşüncesi tamamen açık olan bu söz bazı çevrelerce farklı anlama çekilmektedir. Halbuki Mevlana; "ne olursan ol gel" diyor, "geldiğin gibi kal" demiyor. Eğer çağırdıklarını olduğu gibi kabul etseydi Mevlana "gel" demezdi "kal" derdi. Halbuki çağırmasının, "gel" demesinin bir sebebi var. Çünkü bu çağrılan insanlar sadece mutsuz değiller. Mutlu olacaklarına olan inançlarını da yitirmiş bulunmaktadırlar.
Bunun içindir ki "gel" diyor, ilk önce onları mutlu olacaklarına inandırıyor. Nitekim İslam'ın battı zannettikleri o dönemde Hz Mevlana onlar gibi düşünmemiş inançlı ve ümitli davranmıştır. Hz Mevlana'dan 100 yıl sonraki Anadolu'ya baktığımızda da moğolların, birçok Hristiyanın müslüman olduğu ve müslümanlarında büyük bir medeniyet başlattıkları görülür."
Evet bizde gel diyoruz. Ne olursan ol yine gel ama geldiğin gibi kalma.
Ahmet Beyler Elçi
instagram.com/simurgdb?igsh=M...
İnsanın yeter ki geçinmeye gönlü olsun. Yeter ki kavi bir niyeti olsun; yaşamaya, yola çıkmaya, yük almaya, dostluğa, yaren olmaya...
Buluyor elbet bir çaresini.
Zira gönlü olanın, gönüllü olanın devası kendinde saklı. 'Toprak kokusu isteyen yağmuru cebinde taşır' diyor Mevlana İdris, işte öyle.
İkna edilen değil gönüllü olalım.
Yola düşüren, yolu yürüten, menzile vardıran gönüldür zira. "Gönülden istek olunca ıraklar yakındır. Yolları bitmez gösteren isteksizliktir." diyor Tarık Buğra.
Hafız-ı Şirazi bir yol işareti bırakmış gönlü olana; "Asayiş-i dü gîtî tefsir-i în dü harfest; Bâ dostân mürüvvet bâ düşman müdârâ" /İki cihanın rahat ve selâmetini iki kelime tefsir eder; dostlara karşı mürüvvetkârâne hareket etmek, düşmanlara karşı da sulhkârâne muamele etmektir.
" Mürüvvet' kelimesini Ömer Nasuhi Bilmen şöyle izah ediyor; "Mürüvvet insanlığa uygun olan şeyi yapmak, güzel görünen şeyleri alıp mezemmeti müstelzim olan hallerden kaçınmak demektir." Son zamanlarda şu tefekkürü talim ediyorum kendime; Her şey geçer, her şey değişir.
Mevsimler, mekanlar, zamanlar, kalpler, sevgiler, nefretler, makamlar, şahıslar, doğrular, yanlışlar, kurallar. Geriye sadece hisler ve ameller kalır. Biz insan kalalım.
İnsaniyetle hatırlanalım. Geçip gidecek olanlardan ahlâkımızın güzelliği ile selamete erelim.
Geçinmeyi, geçebilmeyi, geçip gidebilmeyi, ömür hırkasını gönül ipinden örebilmeyi niyâz edelim Mevlâmızdan.
Vesselâm.
